W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o PIT źródłami przychodów są m.in.:

  • stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
  • inne źródła (pkt 9).

Co jest przychodem ze stosunku pracy

Ważne: Jeżeli dodatek za polecenie nowego pracownika byłby przychodem ze stosunku pracy, to na spółce, która go wypłaca, ciążyłyby obowiązki płatnika, określone w art. 32 i 38 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o PIT zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy. W myśl art. 38 ust. 1 ustawy o PIT płatnicy, o których mowa w art. 32–35 ustawy o PIT, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Co jest przychodem z innych źródeł

Ważne: Jeśli dodatek zostałby uznany za przychód z innych źródeł, to – zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT – pracodawca nie byłby zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy. Pracownik samodzielnie rozliczałby ten dochód w rocznym zeznaniu podatkowym.

Z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej oraz ze spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, uważa się w szczególności:

  • kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny,
  • kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego,
  • zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego,
  • alimenty,
  • stypendia,
  • świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach,
  • dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ustawy o PIT,
  • dopłaty,
  • nagrody,
  • inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i 17 ustawy o PIT.

Stanowisko fiskusa

Organy podatkowe stoją na stanowisku, że jeśli na podstawie regulaminu wynagradzania dodatek za polecenie dotyczy wyłącznie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, to stanowi on dla nich przychód ze stosunku pracy (zob. interpretacje indywidualne dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.409.2025.1.DJ, z 28 stycznia 2025 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.528.2024.1.ŁS). Tym samym spółka musi jako płatnik pobrać od wypłacanego dodatku zaliczkę na PIT, a także wykazać przychód z tego tytułu w informacji sporządzonej według ustalonego wzoru (PIT-11), zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o PIT.