Przy określaniu miejsca świadczenia usług nie będą one identyfikowane przy pomocy klasyfikacji statystycznych, chyba że przepisy o podatku od towarów i usług w tym zakresie powołują symbole usług.
Określenie miejsca świadczenia usług ma znaczenie dla ich opodatkowania. W ustawie o VAT są wymienione usługi, które, mimo że wykonywane przez podmioty zagraniczne, uznawane są za świadczone na terytorium Polski. Do takich usług faktury wystawiają polscy odbiorcy i są zobowiązani do właściwej ich klasyfikacji.
Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi marża.
Po wprowadzeniu zmian do ustawy o VAT - wchodzących w życie 1 grudnia 2008 r. - nowy przepis zastrzega, że przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28 ustawy o VAT, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Oznacza to, że przy określaniu miejsca świadczenia usług usług nie identyfikuje się przy pomocy klasyfikacji statystycznych, chyba że przepisy o podatku od towarów i usług w tym zakresie powołują symbole usług. Zmiana ta ma wyeliminować przypadki, gdy usługa identyfikowana za pomocą klasyfikacji statystycznych nie jest tożsama przedmiotowo z usługą, o której mowa w dyrektywie unijnej 112/2006/WE, z uwzględnieniem orzecznictwa europejskiego.
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 1 pkt 5 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, uchwalonej 7 listopada 2008 r.
