Prowadzę działalność gospodarczą w zakresie wdrażania systemów informatycznych. Obecnie realizuję kontrakt na stałą obsługę, wymagający ciągłych wyjazdów poza miejscowość, w której mieszkam. Żeby zapewnić sobie tam odpowiednie warunki do pracy (oraz do spotkań z klientami i współpracownikami), a także ograniczyć koszty noclegów, wynajęłam mieszkanie. Zaznaczam, że umowę najmu mieszkania zawarłam jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Czy mogę wydatki na wynajem odnieść w koszty uzyskania przychodu?
EKSPERT RADZI
Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien, w myśl art. 22 ustawy o PIT, spełniać łącznie następujące warunki:
● pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
● nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
● być właściwie udokumentowany.
Jak wynika z analizy art. 23 ustawy o PIT, ustawodawca nie wskazuje, aby wydatki ponoszone przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą z tytułu opłacania kosztów wynajmu mieszkania nie mogły zostać uznane za koszt uzyskania przychodów pracodawcy.
W analizowanej sytuacji wydatki na wynajem są niezbędne do tego, aby prawidłowo realizować świadczone przez podatnika usługi. Jak wynika z treści pytania, w wynajętym mieszkaniu spotyka się podatnik z klientami i współpracownikami, ponadto wykonuje pracę zdalnie. Niewątpliwie wydatek na mieszkanie jest niższy niż nocleg oferowany przez hotele, tym samym jest rozwiązaniem praktyczniejszym i korzystniejszym z ekonomicznego punktu widzenia. Dlatego wydatki ponoszone w związku z wynajmem mieszkania są wydatkami niezbędnymi do zachowania i zabezpieczenia osiąganych przeze mnie przychodów i jako wydatki pośrednio związane z prowadzoną przeze mnie działalnością mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.
Stanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 kwietnia 2014 r., nr IPTPB1/415-48/14-2/KC, gdzie możemy przeczytać: „(...) jeżeli usługi świadczone przez Wnioskodawczynię, wykonywane będą w ramach odbywanych przez Nią podróży służbowych, to stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartość diet, za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniu.
Ponadto, wskazać należy, że jeżeli wydatki związane z wynajęciem mieszkania (czynsz oraz opłaty eksploatacyjne) są racjonalnie uzasadnione i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, to wydatki te także mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym również muszą zostać właściwie udokumentowane dowodami księgowymi. (...)”.
Podobne stanowisko wyraził minister finansów w stanowiącym zmianę interpretacji indywidualnej piśmie z 4 kwietnia 2011 r., sygn. DD9/DD2/033/126/KBF/KZU/08/PK-972. W piśmie tym czytamy, że: (...) odnosząc się do kwestii możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z najmem mieszkania w (...) należy mieć na uwadze przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem tego rodzaju wydatki, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania, mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu (...)”.
Podstawa prawna
Art. 22 i 23 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361).