Zatrudnienie na zlecenie wyklucza z karty podatkowej

Zawarcie umowy zlecenia z podwykonawcą przez osobę rozliczającą się w formie karty podatkowej powoduje automatyczne wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość tego podatku – potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.

Przypomnijmy, że obecnie nie można już wybrać karty podatkowej. Prawo do niej mają tylko podatnicy, którzy kontynuują rozliczanie się z fiskusem według tej formy opodatkowania.

Wyrok NSA zapadł w sprawie podatniczki, która świadczyła usługi kosmetyczne i fryzjerskie. Na podstawie decyzji naczelnika urzędu skarbowego z 2017 r. płaciła podatek w formie karty podatkowej w tamtym roku i kolejnych latach.

W styczniu 2017 r. zatrudniła jedną osobę na umowę zlecenia, a potem, w okresie sierpień 2017 r. – październik 2019 r. kolejne – na tej samej podstawie. Nie informowała o tym urzędu skarbowego.

W 2020 r. naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję, w której stwierdził wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość podatku w formie karty podatkowej. Uznał, że 16 stycznia 2017 r. podatniczka straciła prawo do karty podatkowej. Jako powód podał zatrudnienie osób na umowę zlecenia.

Decyzję tę utrzymał w mocy dyrektor izby administracji skarbowej. Stwierdził on, że zatrudnienie pracownika na podstawie umowy o pracę nie powoduje utraty prawa do karty podatkowej, natomiast zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia wyklucza możliwość opodatkowania w tej formie.

Chodziło o art. 25 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami podatnicy podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne. Za usługi specjalistyczne uważa się „czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4” do ustawy.

Dyrektor izby stwierdził, że osoby zatrudnione przez podatniczkę na umowę zlecenia nie świadczyły na jej rzecz usług specjalistycznych w rozumieniu art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy. Wykonywały zadania pokrywające się z zakresem prowadzonej przez nią działalności (manicure, pomoc fryzjerska).

Tego samego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 1718/20). Potwierdził, że zatrudnienie innych osób na umowę zlecenia wyklucza możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej. Ponadto zatrudnione w ten sposób osoby nie świadczyły na rzecz podatniczki usług specjalistycznych. Wykonywały zadania pokrywające się z zakresem jej działalności.

Istotne – według sądu – było również to, że podatniczka nie poinformowała naczelnika urzędu skarbowego o zatrudnieniu innych osób na umowę zlecenia. Miała na to siedem dni.

WSA podkreślił, że korzystanie z karty podatkowej jest uzależnione od spełnienia wielu warunków. Jeśli więc podatnik wybrał taką formę opodatkowania, to musi się w pełni zastosować do wymogów przewidzianych w przepisach o niej. Odnosi się to zwłaszcza do restrykcyjnie uregulowanych obowiązków informacyjnych w zakresie wszelkich zmian, które nastąpiły u podatnika, a które mogą mieć wpływ na możliwość opodatkowania w formie karty podatkowej. Konsekwencje zaniedbania tych obowiązków są daleko idące – polegają na utracie prawa do korzystania z tej formy opodatkowania i na obowiązku płacenia podatku dochodowego na zasadach ogólnych – orzekł WSA.

Wyrok ten utrzymał w mocy sąd kasacyjny.©℗

orzecznictwo