Nagroda za staking kryptowalut. Co z przychodem? Wyrok WSA

Nagroda w ramach stakingu kryptowalut jest przychodem podatkowym dopiero w momencie sprzedaży otrzymanych w ten sposób wirtualnych walut – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

Spór w tej sprawie toczył z fiskusem mężczyzna, który planował zakup walut wirtualnych na giełdzie (platformie) kryptowalutowej. Zakładał on, że będzie dokonywał także tzw. stakingu – dobrowolnego blokowania kryptowalut (wpłacania określonej ich ilości do tzw. puli stakingowej) w zamian za nagrody w postaci określonej liczby jednostek kryptowalut. Nagrody te są rozdzielane pomiędzy użytkownikami codziennie o północy i trafiają bezpośrednio do ich wirtualnych portfeli.

Mężczyzna chciał się upewnić, że przyznanie mu nagrody w ramach stakingu nie spowoduje automatycznie powstania u niego przychodu podatkowego. Uważał, że przychód ten uzyska dopiero wskutek wymiany kryptowalut na prawne środki płatnicze (tradycyjne pieniądze) lub w momencie zapłaty kryptowalutami.

Liczył się natomiast z tym, że wartość takiej nagrody nie będzie kosztem uzyskania przychodu przy zapłacie uzyskanymi w ten sposób kryptowalutami lub wymianie ich na tradycyjne pieniądze.

Nie zgodził się z nim dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 24 marca 2023 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4011. 60.2023.1.AG) stwierdził, że mężczyzna uzyska przychód już w momencie otrzymania nagrody w ramach stakingu, a wysokość tego przychodu należy ustalić na podstawie cen rynkowych otrzymanych kryptowalut. Natomiast przy odpłatnym ich zbyciu (zapłacie nimi lub wymianie na tradycyjne pieniądze) wartość nagrody będzie kosztem uzyskania przychodu.

Pojęcie waluty wirtualnej weszło do systemu prawa podatkowego

Interpretację tę uchylił WSA we Wrocławiu. Sędzia Aneta Brzezińska przypomniała, że od 1 stycznia 2019 r. pojęcie waluty wirtualnej weszło do systemu prawa podatkowego (art. 5a pkt 33a ustawy o PIT). Przychód z jej sprzedaży jest uznawany za przychód z kapitałów pieniężnych, a nie – jak twierdził fiskus – z praw majątkowych.

Sędzia przypomniała też, że przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej należy rozumieć wymianę jej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawa majątkowe inne niż waluta wirtualna, a także regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną. Natomiast sama wymiana kryptowalut na inne kryptowaluty jest na gruncie prawa podatkowego neutralna.

Fiskus nie miał zatem racji, twierdząc, że do realnego przysporzenia dochodzi już w momencie otrzymania nagrody w postaci kryptowalut, a ustalenie tego przychodu powinno nastąpić na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT (zawierającego ogólne pojęcie przychodu) – orzekł WSA.

Stwierdził, że w momencie uzyskania nagrody w ramach stakingu mężczyzna nie otrzymuje ani pieniędzy, ani wartości pieniężnych, o których mowa w art. 11 ust. 1. Ponadto przepis ten wyłącza ze swego stosowania art. 17 ust. 1 pkt 11, zgodnie z którym za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.

Skoro nie powstaje przychód w momencie uzyskania nagrody w postaci kryptowalut, to nie powstaje wcześniejszy przychód, który następnie miałby zostać uznany za koszt podatkowy w związku z odpłatnym zbyciem kryptowalut – podsumował sąd.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

orzecznictwo