Przy opodatkowaniu liczy się albo ośrodek interesów życiowych, albo miejsce przebywania

Jeżeli nie można jednoznacznie stwierdzić, gdzie znajduje się ośrodek interesów życiowych, wówczas pierwszeństwo opodatkowania należy przyznać państwu, w którym dana osoba zazwyczaj przebywa – wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Spytał o to mężczyzna, który w roku podatkowym 2021 przebywał na terenie Polski 115 dni, a na terenie Finlandii 250 dni.

Artykuł 3 ust. 1a ustawy o PIT wskazuje na dwa warunki, od których spełnienia zależy, czy dana osoba ma miejsce zamieszkania w Polsce i tu rozlicza się od całości dochodów, czy płaci tu podatek tylko od dochodów osiąganych na terytorium naszego kraju (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jeden warunek to posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Drugi to przebywanie na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku.

Oba warunki – jak podkreślił dyrektor KIS – są rozdzielone spójnikiem „lub”, co oznacza, że wystarczy spełnienie któregokolwiek z nich, aby uznać, że dana osoba ma miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – rozlicza się tu od całości swoich dochodów.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

We wniosku o interpretację podatnik wyjaśnił, że wyjechał do Finlandii, by w przyszłości osiedlić się tam na stałe. W 2021 r. miejscem jego stałego zamieszkania była Finlandia, ale w trakcie pobytów w Polsce mężczyzna zamieszkiwał w mieszkaniu żony i matki.

W tej sytuacji nie można było ustalić rezydencji podatkowej na podstawie pierwszego kryterium wynikającego z art. 4 ust. 2 polsko-finlandzkiej konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania – stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Sięgnął więc po kolejne kryterium – odnoszące do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych). Ale i to na niewiele się zdało, bo – jak wynikało ze stanu faktycznego – mężczyznę łączą z Polską ścisłe powiązania osobiste, natomiast z Finlandią – powiązania gospodarcze.

W związku z tym dyrektor KIS zastosował kolejne kryterium, przyznające pierwszeństwo opodatkowania temu państwu, w którym osoba fizyczna zazwyczaj przebywa. Uznał, że skoro w 2021 r. mężczyzna przez większą część roku przebywał w Finlandii, to miejscem jego zamieszkania dla celów podatkowych (ustalonym na podstawie norm kolizyjnych zawartych w art. 4 ust. 2 konwencji polsko -finlandzkiej) była Finlandia.

Oznacza to, że nie musiał on składać w naszym kraju zeznania podatkowego za 2021 r., w związku z osiąganiem dochodów z pracy wykonywanej w Finlandii, ani zapłacić podatku z tego tytułu.©℗