Zwrot nakładów w ramach ugody sądowej jest z VAT

Nakłady poniesione na remont lokalu, a następnie zwrócone w ramach ugody sądowej, to odpłatne świadczenie usług, które podlega VAT – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

Uznał, że jest to usługa zbycia praw majątkowych i nie ma znaczenia to, iż podatnik prowadzi działalność zwolnioną z VAT.

Chodziło o dentystkę, która prowadzi samodzielnie gabinet stomatologiczny. Wykonuje wyłącznie czynności medyczne zwolnione z VAT.

Kobieta wynajęła w tym celu od spółki z o.o. lokal użytkowy. Warunkiem zawarcia umowy najmu było zainwestowanie w remont. Dentystka przekazała w tym celu pieniądze spółce, a ta wyremontowała lokal i przystosowała go do działalności.

Spółka zobowiązała się też do przekazywania dentystce klientów w liczbie zapewniającej opłacalność prowadzenia gabinetu stomatologicznego. Tylko pod tym warunkiem kobieta zdecydowała się na inwestycję w cudzą nieruchomość.

Ostatecznie jednak spółka nie wywiązała się ze swojego zobowiązania i działalność w tym lokalu okazała się nierentowna.

Kobieta wezwała spółkę do zwrotu poczynionych przez siebie nakładów finansowych. Doszło do ugody sądowej, na mocy której spółka zrekompensowała dentystce część poniesionych nakładów.

Na sali sądowej spółka złożyła wniosek, aby sąd zobowiązał drugą stronę do wystawienia faktur, na kwotę równoważną tej, na którą została podjęta ugoda. Sąd nie uwzględnił jednak wniosku. Stwierdził, że na uzgodnioną kwotę składa się wyłącznie zwrot poniesionych nakładów finansowych, a więc kobieta nie odnosi korzyści ani nie osiąga żadnego zysku.

Co z VAT

Dentystka chciała uzyskać potwierdzenie, że kwota wynikająca z ugody sądowej nie jest objęta VAT. We wniosku o interpretację podkreśliła, że świadczy jedynie usługi medyczne, które są zwolnione z VAT, i w związku z tym nie odlicza VAT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że odpłatne zbycie nakładów jest świadczeniem usług, które podlega opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W interpretacji z 5 sierpnia 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-1. 4012.309.2022.4.IZ) wyjaśnił, że nakład poniesiony na obcy środek trwały jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Podmiot, który dysponuje takim prawem, może je przenieść na rzecz innego podmiotu.

W tym wypadku – jak podkreślił fiskus – beneficjentem usługi zbycia prawa majątkowego stała się spółka z o.o. Doszło zatem do sprzedaży za wynagrodzeniem ulepszeń dokonanych na cudzej rzeczy. Kwota z ugody jest wynagrodzeniem za zbycie prawa majątkowego do nakładów – stwierdził dyrektor KIS.

To opodatkowana usługa

Tego samego zdania był WSA we Wrocławiu. Orzekł, że zwrot nakładów na środek trwały stanowi świadczenie usług i podlega VAT.

– Za taką czynność należy uznać zatrzymanie ulepszeń za zapłatę sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu – wyjaśniła sędzia Dagmara Stankiewicz-Rajchman, wskazując na art. 676 kodeksu cywilnego.

Przepis ten stanowi, że jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, to wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

– W tym wypadku odbiorcą świadczenia jest spółka, a przedmiotem obrotu są nakłady na lokal użytkowy. Spółka jako odbiorca świadczenia odnosi korzyść w postaci ulepszenia lokalu – tłumaczyła sędzia Stankiewicz-Rajchman.

Dodała, że nie ma znaczenia wykonywanie przez podatniczkę usług zwolnionych z VAT.

– Świadczenie stanowi wynagrodzenie za usługę zbycia praw majątkowych, a usługa ta jest czynnością opodatkowaną VAT – wyjaśniła sędzia.

WSA uznał także, że w tym wypadku ugoda sądowa nie miała charakteru odszkodowawczego.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

orzecznictwo