Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Chodziło o małżonków, którzy kupili swój pierwszy dom w 2009 r. Zakup sfinansowali kredytem hipotecznym zaciągniętym we frankach. Dwa lata później sprzedali nieruchomość, a pieniądze ze sprzedaży przeznaczyli w znacznej części na spłatę tego kredytu. Uważali, że był to wydatek na cele mieszkaniowe i że nie muszą płacić PIT od tej części dochodu ze sprzedaży.
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Wskazał, że w pierwszej kolejności podatnik musi prawidłowo ustalić dochód, czyli przychód pomniejszyć o koszty jego uzyskania. W tym przypadku kosztem jest cena nabycia domu (art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o PIT). Skoro więc podatnicy odliczyli ją od przychodu, to nie mogą w odniesieniu do tej samej kwoty skorzystać z ulgi mieszkaniowej (art. 21 ust. 30 ustawy o PIT). W przeciwnym razie skorzystaliby podwójnie.
Tak samo orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Powołał się na wyrok z 5 listopada 2009 r. (sygn. akt II FSK 863/08), w którym Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że podatnik, który przeznaczy środki ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego na jej nabycie, nie ma prawa do skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy spłata następuje w celu nabycia innej nieruchomości lub prawa służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych podatnika. Podobnie argumentował NSA także w innych wyrokach (sygn. akt II FSK 526/09, II FSK 2567/10, II FSK 2566/10).
Stanowisko to podzielił również NSA w tej sprawie, oddalając skargi kasacyjne małżonków. Orzekł, że raz odliczony wydatek nie może być objęty dodatkową preferencją.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 8 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2563/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
