Przedsiębiorca, który wydobywa żwir i piasek, musi płacić daninę od nieruchomości według stawki właściwej dla działalności gospodarczej – orzekł NSA
Przedsiębiorca, który wydobywa żwir i piasek, musi płacić daninę od nieruchomości według stawki właściwej dla działalności gospodarczej – orzekł NSA
Nie ma przy tym znaczenia, że uiścił on opłatę za koncesję i opłaty za eksploatację złóż. Nie mają one nic wspólnego z podatkiem od nieruchomości – uznał NSA.
Chodziło o dwóch przedsiębiorców wydobywających piasek i żwir na własnym gruncie. Wójt gminy naliczył im ponad 8 tys. zł daniny do zapłaty – według stawek określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.) i właściwych dla nieruchomości zajętych na działalność gospodarczą. Decyzję podtrzymało samorządowe kolegium odwoławcze.
Przedsiębiorcy złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Przypomnieli, że zgodnie z art. 134 ust. 1 prawa geologicznego i górniczego (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 196) podmiot, który uzyskał koncesję na wydobywanie kopalin ze złóż, płaci opłatę eksploatacyjną na rzecz właściwej gminy. To oznacza, że już ponoszą oni konsekwencje finansowe swojej działalności. Obciążenie ich najwyższą daniną od nieruchomości (według stawek właściwych dla firm) spowoduje, że będą płacić podwójnie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi podtrzymał jednak decyzję gminnego fiskusa. Podkreślił, że przedsiębiorcy niewątpliwie prowadzą działalność gospodarczą w zakresie wydobywania kopalin (piasek i żwir) a to oznacza że grunt słusznie został opodatkowany wyższą stawką daniny od nieruchomości. Trudno też mówić o podwójnym opodatkowaniu: opłata koncesyjna pobierana jest za udzielenie pozwolenia na wydobywanie złóż, opłata eksploatacyjna ma na celu ochronę środowiska, a podatek od nieruchomości liczony według wyższych stawek związany jest z zajęciem gruntu na działalność gospodarczą. Przedsiębiorcy muszą więc odróżnić warunki prowadzenia działalności i szkody, jakie w ten sposób powodują, od gruntu, który zajęli na potrzeby firmy – podsumował WSA.
Zgodził się z tym także NSA. Sędzia sprawozdawca Antoni Hanusz podkreślił, że skoro grunt był zajęty na potrzeby działalności gospodarczej, to gminny fiskus opodatkował go prawidłowo. ©?
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 29 września 2015 r., sygn. akt II FSK 2089/13. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
Dalszy ciąg materiału pod wideo
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama
Reklama