Sąd przypomniał, że polski przepis o zwolnieniu z VAT dla usług kształcenia zawodowego jest niezgodny z unijną dyrektywą. – Art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT uzależnia prawo do zwolnienia od spełnienia dodatkowego wymogu w postaci prowadzenia szkolenia na zasadach i w formach określonych w odrębnych przepisach. Tymczasem art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy nic o tym nie mówi – powiedział sędzia Marek Kołaczek.
Sprawa dotyczyła szkoły językowej, która szkoliła swoich lektorów za pomocą usługi online kupowanej od międzynarodowego stowarzyszenia z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Oprócz tego dwa razy do roku wysyłała nauczycieli i kadrę kierowniczą na konferencje organizowane przez stowarzyszenie w różnych miastach Europy. Uważała, że nie musi rozliczać VAT od importu tych usług, bo są one zwolnione zarówno na podstawie dyrektywy o VAT, jak i polskiej ustawy.
Udział lekarza w darmowym kursie to jego przychód
Udział lekarza w darmowym kursie to jego przychód

Zobacz również
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził jednak, że szkoła nie ma prawa do zwolnienia. – Co prawda zarówno szkolenia, jak i konferencje spełniają kryteria definicji kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, ale nie są prowadzone w formach i zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach – powiedział dyrektor. Chodziło o to, że międzynarodowe stowarzyszenie nie ma akredytacji w rozumieniu polskich przepisów o systemie oświaty.
Szkoła wskazywała jednak, że wymóg ten wcale nie wynika z unijnej dyrektywy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie przyznał jej rację. Stwierdził, że Polska niewłaściwie wdrożyła unijny przepis o zwolnieniu w tym zakresie – zawężyła jego zakres. Sąd powołał się też na rozporządzenie Rady UE nr 282/2011, zgodnie z którym usługi w zakresie kształcenia zawodowego obejmują uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych.
Podobnie orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Kołaczek wyjaśnił, że dyrektywa nakazuje zwolnić usługi związane z kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem, pod warunkiem że są one prowadzone przez podmioty publiczne lub inne instytucje, których cele dane państwo uzna za podobne do publicznych.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 2 września 2015 r., sygn. akt I FSK 902/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia