Z pytaniem wystąpił przedsiębiorca, który świadczy usługi nauczania języków obcych dla dzieci i młodzieży. Organizuje też obozy językowe. Podczas wyjazdów jego pracownicy sprawują opiekę wychowawczą, uczą języka obcego, prowadzą zajęcia rekreacyjne. Natomiast wyżywienie, transport, opieka medyczna, ubezpieczenie przedsiębiorca kupuje od innych podmiotów.
Podatnik chciał się upewnić, że oferowane przez niego wyjazdy są w całości zwolnione z podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT. Przepis ten mówi o nauczaniu języków obcych oraz dostawie towarów i świadczeniu usług ściśle z tymi usługami związanych. Argumentował, że organizowane przez niego obozy służą zaspokojeniu potrzeb edukacyjnych klienta, a nie rekreacyjnych, bo jedynym celem wyjazdu jest nauka języków.
Nauczyciele też się szkolą bez VAT

Zobacz również
Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Wyjaśnił, że przedsiębiorca nie może korzystać ze zwolnienia, bo oferowane przez niego wyjazdy nie są jedynie usługą nauczania języka obcego. To tylko część kompleksowej usługi, na którą składają się również inne oferowane przez przedsiębiorcę świadczenia – stwierdził dyrektor izby, wymieniając m.in.: opiekę wychowawczą, zajęcia rekreacyjne, zakwaterowanie, wyżywienie, transportu itp.
Z tego powodu uznał, że obozy mają wszelkie cechy usług turystycznych (art. 119 ustawy o VAT). Organ wyjaśnił, że wprawdzie ustawodawca przewidział zwolnienie przy organizacji obozów, ale dotyczy ono tylko jednostek oświatowych, które organizują wyjazdy dla swoich uczniów (par. 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie zwolnień od VAT, Dz.U. z 2013 r. poz. 1722 ze zm.). Przedsiębiorca tych warunków nie spełnia i dlatego powinien zastosować szczególną procedurę opodatkowania marżą usług turystyki.
Interpretacja dyrektora IS w Katowicach z 30 września 2015 r., IBPP1/4512-591/15/AW.