PIT i CIT: Wydatki z lat poprzednich również objęte nową ulgą

Przepisy o uldze na innowacyjnych pracowników obowiązują od 2022 r. Po raz pierwszy podatnicy mogą z niej korzytać w 2023 r. Pojawia się pytanie, czy w ramach tej ulgi można odliczyć również koszty kwalifikowane poniesione w związku z działalnością B+R przed 2022 r., które nie zostały odliczone z uwagi na stratę lub niewystarczający dochód.

Chodzi o wydatki z lat 2017–2021

Ulgę na innowacyjnych pracowników wprowadzono ustawą nowelizującą z 29 października 2021 r. (Dz.U. poz. 2105 ze zm.). Jej przepis przejściowy (art. 67 ust. 1) wymienia, które przepisy ustawy o CIT w zmienionym brzmieniu mają zastosowanie do wydatków poniesionych po 31 grudnia 2021 r.

Nie wskazano w nim art. 18db ustawy o CIT, który dotyczy ulgi na innowacyjnych pracowników. Nie ma też przepisu, który precyzowałby, z jakiego okresu w ramach tej nowej preferencji można uwzględniać koszty kwalifikowane.

Wszystko to prowadzi do wniosku, że do wydatków kwalifikowanych, które mogą być rozliczone w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników, nie ma zastosowania data graniczna ich poniesienia, tj. 31 grudnia 2021 r.

Ulga B+R

Przypomnijmy, że ulga na innowacyjnych pracowników jest adresowana do podatników podatku dochodowego (będących płatnikami PIT), którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych.

Sama ulga B+R funkcjonuje już od 2016 r. (art. 18d ustawy o CIT). Zasadniczo odliczenia w ramach tej preferencji dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT). Jeżeli jednak podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość jego dochodu jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, to dokonuje odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych.

Z przepisu wynika zatem, że podatnicy mogą w zeznaniu za dany rok odjąć w ramach ulgi B+R zarówno koszty kwalifikowane poniesione w roku, za który składają zeznanie, jak i te z lat poprzednich (maksymalnie sześć lat wstecz).

Nowa preferencja…

Ulga na innowacyjnych pracowników pozwala natomiast pomniejszyć sumę zaliczek na PIT o kwotę wynikającą z przemnożenia wydatków, które mogłyby być odliczone w roku podatkowym na podstawie art. 18d ustawy o CIT i obowiązującej podatnika stawki CIT. W konsekwencji dotyczy ona także wydatków, które podatnik może rozliczyć zgodnie z przywołanym już art. 18d ust. 8 ustawy o CIT.

…stare koszty

Będzie ona miała zatem zastosowanie do wydatków, które podatnik poniósł, zanim jeszcze ulga na innowacyjnych pracowników została wprowadzona.

Taką wykładnię potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych z 1 czerwca 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.172.2023.2.MBD) i z 5 maja 2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.23. 2023.2.MR).

W obu potwierdził, że spółka będzie mogła pomniejszyć sumę zaliczek na PIT o iloczyn skumulowanej kwoty wydatków kwalifikowanych z lat poprzednich (nieodliczonych w ramach ulgi B+R) i stawki CIT obowiązującej spółkę w danym roku podatkowym.

W interpretacji z 1 czerwca br. chodziło o koszty kwalifikowane poniesione w latach 2019–2021.

Które przepadły

Natomiast w interpretacji z 5 maja br. dyrektor KIS zaznaczył, że w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników nie mogą zostać rozliczone koszty, które na skutek upływu terminu wskazanego w ustawie o CIT nie mogłyby być już odliczone w ramach ulgi B+R. Konkretnie chodziło tu o wydatki z 2016 r. Zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami podatnicy mieli prawo do rozliczenia nieodliczonych kosztów kwalifikowanych w ciągu trzech, a nie jak obecnie sześciu następujących po sobie lat podatkowych.©℗