Jedynie części budowlane samoobsługowej myjni samochodowej są opodatkowane podatkiem od nieruchomości – stwierdził WSA w Krakowie.

Sprawa dotyczyła spółki, która jest właścicielem wiat z samoobsługowymi, bezdotykowymi myjniami samochodowymi oraz myjni automatycznych zamontowanych w budynkach. Firma miała wątpliwości, jak je opodatkować. Wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do burmistrza miasta. Jej zdaniem nie należy wiaty i myjni opodatkowywać łącznie, jako całości techniczno-użytkowej. Uważa ona, że wiata z myjnią stanowią całość użytkową, ale nie techniczną. Ponadto myjnię oraz jej elementy można w każdej chwili zdemontować.
Myjnia może więc funkcjonować bez wiaty, która pełni jedynie funkcję zadaszenia, które podnosi komfort mycia auta. Spółka zwróciła też uwagę, że na budowle wymagane jest pozwolenie na budowę lub zgłoszenie budowlane, a na myjnie nie. Jest to więc kolejny argument przeciw opodatkowaniu tego typu obiektów podatkiem od nieruchomości. Opodatkowane nie mogą być też urządzenia myjni automatycznych, które są zamontowane w budynkach, bo nie są one trwale złączone ani z gruntem, ani z obiektem budowlanym. Burmistrz miasta zgodził się ze stanowiskiem spółki jedynie co do opodatkowania urządzeń myjni automatycznej. Inne zdanie miał w kwestii opodatkowania samoobsługowej myjni bezdotykowej. Wskazał, że składa się ona z konstrukcji wiaty, stanowiska do mycia pojazdów i urządzeń, takich jak: układ podgrzewania wody (kocioł), układ wysokiego ciśnienia (pompy pneumatyczne) oraz system zmiękczania i demineralizacji wody. Urządzenia są więc elementami obiektu budowlanego, jakim jest myjnia. Należy je opodatkować jako całość techniczno-użytkową, a nie poszczególne jej części. Sprawa trafiła w efekcie do sądu.
WSA w Krakowie zgodził się ze spółką. Wyjaśnił, że budowlą jest obiekt budowlany wraz z urządzeniami technicznymi na nim posadowionymi, pod warunkiem że stanowią całość techniczno-użytkową. Jeśli więc urządzenia techniczne nie stanowią całości techniczno-użytkowej, to nie mogą być częścią budowli. Ponadto jak wynika z prawa budowlanego (art. 3 pkt 9), urządzeniem budowlanym jest urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Zdaniem WSA myjnie nie spełniają więc ani definicji budowali, ani urządzeń budowlanych, ponieważ nie pełnią żadnej funkcji w stosunku do wiaty i nie są wytworem procesu budowlanego. Co więcej, budowlą mogą być zarówno części budowlane, jak i niebudowlane, o ile stanowią całość techniczno-użytkową. Gdy między urządzeniami myjni a obiektem istnieje tylko związek użytkowy, to opodatkować należy jedynie część budowlaną. Związek użytkowy jest jedynie w przypadku, gdy urządzenia myjni mogą być zamocowane na budowli bez pozwolenia budowlanego oraz mogą być w każdej chwili zdemontowane bez naruszenia konstrukcji myjni. Podobnie orzekały inne sądy, np. WSA we Wrocławiu (z 26 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 392/14) oraz WSA w Poznaniu (wyrok z 6 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 97/15).
Wyrok jest nieprawomocny.
Opodatkowane jako budowle mogą być zarówno części budowlane, jak i niebudowlane obiektu, ale jedynie w sytuacji gdy stanowią całość techniczno-użytkową
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Krakowie z 9 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 641/15