Kto chce skorzystać z ulgi na powrót, może udokumentować miejsce swojego zamieszkania poza Polską składanymi za granicą rocznymi zeznaniami, numerem zagranicznej rejestracji podatkowej, a nawet dowodami wypłaty wynagrodzenia – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Spytał o to podatnik, który przed laty wyjechał do pracy w Holandii, gdzie mieszkał jego ojciec. We wrześniu 2016 r. mężczyzna zarejestrował się i otrzymał tamtejszy numer podatkowy. Od tego czasu aż do czerwca 2022 r., kiedy wrócił do Polski, nie osiągnął żadnych dochodów w naszym kraju. Z podatku rozliczał się w Holandii (od września 2016 r. do lutego 2020 r.) oraz w Niemczech (od sierpnia 2020 r. do lipca 2022 r.).

Wyjaśnił, że nie ma certyfikatu zagranicznej rezydencji, w Holandii mieszkał u swojego ojca, w Niemczech wynajmował mieszkanie. W żadnym z tych krajów nie był zameldowany, zatrudniała go agencja pracy tymczasowej, ale nie zachował umów z nią zawartych.

Poinformował natomiast, że ma takie dokumenty, jak rozliczenia roczne (jarografy) oraz dowody wpłat tygodniówek potwierdzonych informacją w e-mailu. Chciał się upewnić, czy za ich pomocą może udokumentować swój stały pobyt za granicą, co jest warunkiem skorzystania z ulgi dla powracających z zagranicy.

Dyrektor KIS to potwierdził. Przypomniał, że art. 21 ust. 43 ustawy o PIT wymaga posiadania certyfikatu rezydencji lub innego dowodu dokumentującego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych za granicą w okresie trzech lat kalendarzowych przed powrotem do Polski.

Co prawda przepisy podatkowe nie wskazują w tym zakresie innych konkretnych dokumentów, ale – jak wskazał dyrektor KIS – zgodnie z art. 180 par. 1 ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być więc, zdaniem fiskusa, np.: umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe, zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy.

Mogą to być zatem – jak w tym przypadku – niemieckie i holenderskie rozliczenia roczne (jarografy), holenderski rejestracyjny numer podatkowy oraz dowody wypłacania tygodniówki poprzedzone informacją e-mail.

Podobne stanowisko dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej prezentował we wcześniejszych interpretacjach, np. z 28 listopada 2022 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.933.2022.2.AC).©℗