Dodatkowe świadczenia są dla zleceniobiorcy przychodem

Sfinansowane przez zleceniodawcę koszty noclegu, biletów lotniczych czy ubezpieczeń są dla zleceniobiorcy przychodem, nierozerwalnie związanym z usługą świadczoną w ramach działalności gospodarczej – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Wyrok zapadł w sprawie mężczyzny, który zawarł z polską spółką umowę na świadczenie usług asystenta przy rozbudowie portu morskiego za granicą. Spółka jako zleceniodawca zobowiązała się do wypłacania mu wynagrodzenia, ekwiwalentu za noclegi oraz do zapewnienia takich świadczeń, jak bilety lotnicze, ubezpieczenie podróżne, od następstw nieszczęśliwych wypadków, ubezpieczenie medyczne, szczepienia, niezbędne leki.

Zleceniobiorca uważał, że jego przychodem z działalności gospodarczej będzie tylko kwota netto wynagrodzenia, bez uwzględniania wartości dodatkowych świadczeń od zleceniodawcy. Argumentował, że świadczenia te mają jedynie na celu stworzenie mu warunków do świadczenia usług na terytorium innego państwa.

Sądził także, że do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej może zaliczyć, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o PIT, wartość diet – do wysokości określonej przez ministra pracy i polityki społecznej w rozporządzeniu z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących z tytułu podróży służbowej (Dz.U. poz. 167 ze zm.).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z nim jedynie w kwestii diet, czyli uznania ich wartości za podatkowe koszty.

Stwierdził natomiast, że wszystkie nieodpłatne świadczenia należy traktować jako przychód z prowadzonej przez mężczyznę działalności gospodarczej, ponieważ one również są wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Tego samego zdania były sądy obu instancji. WSA w Rzeszowie (sygn. akt I SA/Rz 358/22) orzekł, że nieodpłatne świadczenia są spełnione za zgodą i w interesie mężczyzny oraz stanowią dla niego wymierną korzyść. Nie ulega bowiem wątpliwości, że gdyby zleceniobiorca ich nie uzyskał, to sam musiałby za nie zapłacić, żeby móc świadczyć swoje usługi – uzasadnił sąd.

Wyrok ten utrzymał w mocy NSA. Orzekł, że dodatkowe świadczenia są dla zleceniobiorcy przychodem z działalności gospodarczej, ponieważ wynikają z tego samego stosunku prawnego i bez nich wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Uzasadniając wyrok, sędzia Beata Cieloch dodała, że sąd jest tu związany innym orzeczeniem NSA – w sprawie tego samego stanu faktycznego, ale dotyczącym VAT (sygn. akt I FSK 1295/19).

– Zgodnie z tamtym orzeczeniem wartość dodatkowych świadczeń została zaliczona do podstawy opodatkowania w VAT, więc również na gruncie przepisów o podatku dochodowym wartość tych świadczeń jest przychodem – wyjaśniła sędzia Cieloch.©℗

orzecznictwo