Fundacje, stowarzyszenia, kluby sportowe, spółdzielnie socjalne i wiele innych podmiotów nie musi rozliczać VAT od organizacji usług kulturalnych – wynika z interpretacji ogólnej.
Minister finansów wyjaśnił w niej, jak rozumieć art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Zwalnia on z podatku usługi kulturalne świadczone m.in. przez podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Dodatkowym warunkiem jest to, aby nie osiągały one systematycznych zysków ze swojej działalności, a jeśli je osiągną, to by przeznaczały je w całości na jej kontynuację (art. 43 ust. 18).
Minister przyznał, że są wątpliwości, których podmiotów dotyczy zwolnienie. Wyjaśnił, że nie chodzi tylko o te, które są wymienione w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 406 ze zm.) – jak chciały do tej pory urzędy i izby skarbowe. Ustawa ta zawiera bowiem zbyt wąski katalog instytucji, które mogą prowadzić taką działalność. Wskazał na to Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 marca 2014 r. (sygn. akt I FSK 584/13). Celem zwolnienia miało być zmniejszenie kosztów dostępu do dóbr sztuki, tymczasem, gdyby z preferencji mogły korzystać tylko podmioty wymienione w ustawie o organizacji i prowadzeniu działalności kulturalnej, to osiągnięcie takiego celu byłoby utrudnione – zauważył NSA.
Zgodził się z tym minister finansów i dlatego wyjaśnił, że zwolnienie powinno dotyczyć także podmiotów prowadzących działalność w zakresie kultury, sztuki i ochrony dziedzictwa narodowego na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1118). Z jej art. 3 wynika, że chodzi w szczególności o organizacje pozarządowe, w tym m.in. fundacje i stowarzyszenia, a także kościelne osoby prawne, stowarzyszenia samorządowe, spółdzielnie socjalne i spółki kapitałowe oraz kluby sportowe, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, a dochody przeznaczają na cele statutowe. Wszystkie one mogą korzystać ze zwolnienia z VAT dla usług kulturalnych.
Interpretacja ogólna MF z 17 kwietnia 2015 r., nr PT1.9101.6.2015.KCO.PT1.130.
