Subskrybuj nas na Youtube
Organy podatkowe mogą określać według wartości rynkowej podstawę opodatkowania VAT w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi – orzekł NSA.
Sprawa dotyczyła spółki należącej do podatkowej grupy kapitałowej (PGK). Była ona przekonana, że podstawą opodatkowania VAT będzie u niej wartość świadczeń na rzecz spółki zależnej, choćby nawet znacznie odbiegała od wartości rynkowej. Spółka powoływała się na art. 11 ust. 8 ustawy o CIT, zgodnie z którymi, do świadczeń pomiędzy spółkami tworzącymi PGK nie stosuje się przepisów obligujących do stosowania cen rynkowych.
Dyrektor izby skarbowej był innego zdania. Stwierdził, że w tym wypadku ma zastosowanie art. 32 ustawy o VAT. Przepis ten daje organowi podatkowemu prawo określenia obrotu na podstawie wartości rynkowej, jeżeli okaże się, że związek między powiązanymi kontrahentami miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług.
Interpretację tę uchylił WSA w Gdańsku. Wskazał, że art. 32 ustawy o VAT jest odpowiednikiem art. 80 dyrektywy 2006/l12/WE, ale z porównania ich treści wyraźnie wynika, że art. 80 nie został prawidłowo implementowany na grunt polskiej ustawy. W tej sytuacji – zdaniem WSA – zasadnicze znaczenie ma kryterium celu określonego w art. 80 ust. 1 dyrektywy. Należy zatem odpowiedzieć sobie na pytanie, czy rozliczanie cen transakcyjnych w ramach PGK może zostać uznane za działanie w celu uchylenia się lub uniknięcia opodatkowania. Zdaniem sądu – nie. Jeśli bowiem PGK korzysta z uprawnień przyznanych jej w art. 11 ustawy o CIT, to z całą pewnością nie można postawić jej zarzutu, że chce tym samym uchylić się od opodatkowania lub uniknąć opodatkowania – stwierdził WSA. A skoro nie można jej przypisać takiego celu , to należy stwierdzić, że nie jest spełniony warunek zastosowania art. 80 ust. 1 dyrektywy i regulacja ta nie może być stosowana – orzekł WSA.
NSA uchylił ten wyrok. Stwierdził, że nie ma wzajemnej sprzeczności między art. 11 ust. 8 ustawy o CIT a art. 32 ustawy o VAT. Jeśli zostają spełnione przesłanki do zastosowania art. 32 ust. 1 pkt 1–3 oraz ust. 2 ustawy o VAT, to organy podatkowe mają prawo określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, a treść ustawy o CIT, w tym zwłaszcza art. 11 ust. 8, nie może zostać rozciągnięta na VAT. Odnosząc się do uwag WSA o błędnej implementacji art. 80 dyrektywy, NSA wskazał, że art. 32 ustawy o VAT nie pozostaje z nim w sprzeczności. NSA podkreślił, że orzecznictwo sądów administracyjnych prezentuje jednolity pogląd w tej kwestii, przykładem wyrok NSA o sygn. akt I FSK 617/12.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1460/13.