Spółka z branży IT, która poniosła wydatki, kupując prawa do korzystania z adresów IP, ujmuje je w czasie, proporcjonalnie do okresu, na jaki zostały zakupione – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Spytała o to spółka, która w ramach usług w obszarze IT tworzy rozwiązania w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w internecie.
Spółka nabywa w tym celu prawa do wyłącznego i nieograniczonego w czasie korzystania z konkretnych adresów IP (unikalnych adresów identyfikujących urządzenia w internecie lub sieci lokalnej). Wyjaśniła, że jest użytkownikiem końcowym adresów IP, natomiast nie nabywa w ten sposób żadnej wartości niematerialnej i prawnej, nie są to więc ani autorskie prawa majątkowe, ani pokrewne prawa majątkowe, ani licencje.
Spółka płaci za usługę w okresach rocznych, które nie pokrywają się z jej rokiem podatkowym. Jednocześnie nie jest ona w stanie przypisać wydatków na nabycie praw do adresów IP do określonych przychodów. W związku z tym – uważała – powinna rozliczać te koszty w czasie, proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej to potwierdził. Wyjaśnił, że jeżeli koszty nabycia prawa do korzystania z adresów IP dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to w takim przypadku należy zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 10 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.27.2023.1.EJ