Subskrybuj nas na Youtube
Udzielenie odpowiedzi na pytanie, którego podatnik nie zadał, jest sprzeczne z prawem – orzekł WSA w Warszawie.
Chodziło o interpretację indywidualną wydaną spółce zajmującej się zwrotami VAT dla podróżnych. Spółka zawierała ze sprzedawcami umowy, w których zobowiązywała się zwracać VAT na zasadach określonych w art. 128 ust. 2 ustawy o VAT, czyli po przedstawieniu przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę (formularz TAX-FREE).
Spółka chciała się upewnić, że zwracając VAT podróżnym, nie wykonuje usługi w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz sprzedawcy. Liczyła też na potwierdzenie, że w związku z tym nie musi dokumentować fakturą przekazania sprzedawcom części prowizji.
Dyrektor IS w Warszawie nie zgodził się z tym. Jednocześnie za prawidłowe uznał stwierdzenie, że czynność zwrotu VAT podróżnym nie jest usługą pośrednictwa w przekazywaniu środków pieniężnych (nr IPPP2/443-1327/13-2/AO).
Problem polegał na tym, że spółka o to nie pytała. Na rozprawie przed WSA jej pełnomocnik stwierdził, że tak wydana interpretacja wprawia spółkę w konfuzję, bo we wniosku nie pytała ona o ten aspekt i nie wyraziła swojej opinii. Zdaniem pełnomocnika izba powinna była poprzestać na przedstawionym przez spółkę stanie faktycznym, nie mogła go ani domniemywać, ani modyfikować.
Warszawski WSA uchylił interpretację. Zgodził się ze spółką, że interpretacja nie spełnia standardów ordynacji podatkowej. Nawiązywanie przez organ podatkowy do tego, co w ogóle nie było przedmiotem wniosku, jest niezgodne z przepisami. Odpowiedź na pytanie, które nie padło, sprawia, że interpretacja jest nieprawidłowa i należy ją wyeliminować z obiegu prawnego – orzekł sąd.
WSA zauważył też, że gdyby był w pełni związany stanowiskiem pełnomocnika spółki, to powinien oddalić skargę, bo nie można jej wnosić na stanowisko, które organ uznał za prawidłowe. Oznaczałoby to jednak działanie na niekorzyść podatnika, a to jest zabronione przez przepisy proceduralne – stwierdził WSA. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 10 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2168/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia