Instytut badawczy, który zajmuje się monitoringiem promieniowania jonizującego w placówkach medycznych, nie świadczy usługi, której bezpośrednim celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia. Nie ma więc prawa do zwolnienia z VAT – wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Pytanie zadał instytut specjalizujący się w dozymetrii, czyli dokonywaniu pomiarów wysokości promieniowania jonizującego na terenie placówek opieki zdrowotnej. W przypadku wykrycia ewentualnych nieprawidłowości inspektor ochrony radiologicznej występował do kierownika badanej jednostki z wnioskiem o zmianę warunków pracy pracowników. Taki obowiązek wynika z przepisów prawa atomowego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1941 ze zm.). Instytut określał też na wniosek lekarza orzecznika wysokość dawki życiowej dla pracownika narażonego na promieniowanie jonizujące.
We wniosku o interpretację twierdził, że całość świadczonych usług powinna być wolna od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Przepis ten przyznaje preferencję dla usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Instytut uważał, że prowadzony przez niego monitoring jest ściśle związany z ochroną zdrowia i stanowi jeden z elementów procesu diagnozowania chorób zawodowych, a także profilaktyki zdrowotnej.
Dyrektor KIS był innego zdania. Wskazał, że dzięki dozymetrii nie jest diagnozowana żadna choroba i nie jest wykonywana żadna czynność terapeutyczna. Działania instytutu nie są też nakierowane bezpośrednio na poprawę stanu zdrowia konkretnych pacjentów, skupiają się na realizacji obowiązku nałożonego przez przepisy prawa atomowego. Celem jest więc zdiagnozowanie źródła nieprawidłowości w miejscu pracy i podjęcie czynności zapobiegawczych, a nie profilaktyka medyczna – stwierdził dyrektor KIS.
Z takim stanowiskiem zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Przyznał, że usługi świadczone przez instytut mogą przynieść korzyść leczniczą w przyszłości, ale ich bezpośrednim celem nie jest poprawa stanu zdrowia konkretnych pacjentów. Ich celem nie jest profilaktyka medyczna, ale zdiagnozowanie źródła nieprawidłowości w miejscu pracy i podjęcie czynności zapobiegawczych. To zaś wyklucza prawo do zwolnienia z VAT. Na poparcie swojego stanowiska WSA przywołał wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 11 stycznia 2001 r. (sygn. akt C-76/99).
Wyrok nie jest prawomocny. ©℗
orzecznictwo
Wyrok WSA w Łodzi z 6 września 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 354/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
