Chcąc odliczać w latach 2022–2026 nieodjęte wcześniej wydatki na usługi niematerialne, trzeba stosować hipotetyczny limit kosztów, czyli taki, jaki przysługiwałby na podstawie przepisów obowiązujących do końca 2021 r. – wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Podobne stanowisko prezentował już wcześniej, w interpretacjach z 28 kwietnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.589.2021.1.BJ) i z 26 maja 2022 r. (sygn. 0111 KDIB2-1.4010.221.2022.1.BJ).
Wszystkie one potwierdzają wykładnię Ministerstwa Finansów, o której pisaliśmy jako pierwsi w artykule „Limit kosztów znika, ale nadal trzeba go stosować” (DGP 233/2021).

Limit zniesiony

Chodzi o skutki uchylenia art. 15e ustawy o CIT. Od 1 stycznia 2022 r. przepisu tego już nie ma, a ograniczał on odliczanie od przychodu wydatków na zakup od podmiotów powiązanych m.in. usług niematerialnych (np. doradczych, badania rynku, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych) i licencji.
Jeżeli wydatki te przekroczyły w trakcie roku 3 mln zł, to przedsiębiorca mógł zaliczyć do podatkowych kosztów jedynie nadwyżkę do wysokości 5 proc. podatkowej EBITDA.
Zarazem jednak art. 15e ust. 9 ustawy o CIT pozwalał koszty nieodliczone w danym roku podatkowym odjąć w kolejnych pięciu latach podatkowych „zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1–8 i 10–15 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów”.
Od 2022 r. cały art. 15e został uchylony, więc przedsiębiorcy mogą bez ograniczeń zaliczać wydatki na usługi niematerialne do kosztów uzyskania przychodu.

Co z resztą?

Już na etapie prac nad nowelizacją powstała wątpliwość, co mają zrobić firmy, które do końca 2021 r., ze względu na obowiązujący wówczas limit, nie zdążyły odliczyć od przychodu wydatków poniesionych na usługi niematerialne. Czy mogą całą tę kwotę odliczyć jednorazowo bez stosowania jakichkolwiek limitów, czy nadal muszą w tym celu stosować ograniczenie, mimo że zostało zlikwidowane?
Wątpliwości nie rozwiązał przepis przejściowy nowelizacji z 29 października 2021 r. wdrażającej Polski Ład (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
W art. 60 napisano, że podatnicy, którzy do końca 2021 r. nie odliczyli nadwyżki kosztów usług niematerialnych na podstawie uchylanego art. 15e ust. 9 ustawy o CIT, zachowają takie prawo „po dniu 31 grudnia 2021 r., w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie”.
Problem polega na tym, że art. 15e ust. 9 pozwalał na odliczanie przez pięć następnych lat nieodliczonych wcześniej kosztów usług niematerialnych „w ramach obowiązujących w danym roku limitów”. Tymczasem od 2022 r. nie obowiązują już jakiekolwiek limity w tym zakresie.

Zdania podzielone

Część ekspertów była w związku z tym przekonana, że firmy mogą teraz jednorazowo odjąć całość nieodliczonych w przeszłości wydatków na usługi niematerialne.
Grupa ekspertów prezentowała jednak odmienne stanowisko. Ich zdaniem uchylone limity (do których nawiązuje art. 15e ust. 9) nadal obowiązują, właśnie na potrzeby kalkulacji kwoty odliczenia wydatków wyłączonych wcześniej z kosztów uzyskania przychodu. Należałoby więc wyliczać „wirtualny limit kosztów” według formalnie nieobowiązujących już przepisów.
Takie stanowisko potwierdziło Ministerstwo Finansów we wspomnianym już artykule.
Potwierdzają to także interpretacje wydawane przez dyrektora KIS, w tym najnowsza dotycząca spółki, która w minionych latach kupowała od podmiotów powiązanych m.in. usługi zarządcze i usługi wsparcia sprzedaży.
Uważała, że wydatki, których nie zdołała odliczyć ze względu na obowiązujący wówczas limit, będzie mogła odjąć w latach 2022–2026, ale w tym celu musi wyliczać hipotetyczne limity roczne, czyli takie, jakie obowiązywałyby, gdyby art. 15e ustawy o CIT nadal obowiązywał. Dyrektor KIS to potwierdził.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 17 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.410.2022.1.MKU