Podatnicy, którzy korygują roczne zeznania podatkowe, często zapominają dołączyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Nie muszą tego robić jedynie wtedy, gdy korektę złożą jeszcze przed upływem 30 kwietnia.
Takie wyjaśnienia przesłało Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytania DGP. Zgodnie z art. 81 par. 2 ordynacji podatkowej podatnik musi skorygować zeznanie i dołączyć do niego pisemne uzasadnienie przyczyn korekty. Artykuł 75 par. 3 ordynacji wymaga jednak, aby podatnik, składając korektę zeznania, dołączył wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Przepisy mówią więc o trzech dokumentach: korekcie deklaracji, uzasadnieniu przyczyn złożenia korekty oraz wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Podatnicy nie wiedzą więc w praktyce, czy mają składać jeden, dwa, czy może trzy pisma.
Jak wyjaśnia Paweł Zagożdżon, główny specjalista w departamencie polityki podatkowej Ministerstwa Finansów, zgodnie z przepisami ordynacji należy złożyć: wniosek o stwierdzenie nadpłaty oraz skorygowaną deklarację podatkową z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Co ważne, niekoniecznie trzeba składać te dokumenty w tej samej chwili. Ponadto podatnik może w jednym piśmie złożyć zarówno wniosek o stwierdzenie nadpłaty, jak i uzasadnienie korekty.
Co jeśli podatnik złoży korektę, ale zapomni o wniosku o stwierdzenie nadpłaty? – Organ podatkowy poinformuje go, żeby dołączył taki wniosek – wyjaśnia Paweł Zagożdżon.
Zwraca też uwagę na jeden wyjątek – jeżeli podatnik złoży korektę rocznego zeznania PIT wraz z uzasadnieniem jej przyczyn jeszcze przed upływem ustawowego terminu, czyli 30 kwietnia, to nie musi składać wniosku o stwierdzenie nadpłaty.
Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania nie budzi wątpliwości, to organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę – przypomina Paweł Zagożdżon.
