Jeżeli rada dyrektorów podejmuje najważniejsze decyzje o przyszłości firmy na Malcie – tam, gdzie jest zarejestrowana siedziba spółki oraz są zatrudnieni pracownicy – to polski fiskus nie może twierdzić, że miejscem faktycznego zarządu jest terytorium Polski – orzekł WSA w Szczecinie.

Zdaniem sądu nie ma w tym przypadku znaczenia, że zagraniczna spółka prowadzi działalność gospodarczą w Polsce za pomocą oddziału i podejmuje tu niektóre decyzje bieżące.
Chodziło o rozliczenia oddziału maltańskiej spółki, który zajmował się świadczeniem pasażerskich i towarowych przewozów promowych pomiędzy Polską a Szwecją. Było to elementem szerszej strategii spółki, która podobne usługi świadczyła również na rynku bałkańskim, na Węgrzech, w Austrii, Słowacji, Czechach i Skandynawii.
W lipcu 2020 r. naczelnik urzędu celno-skarbowego stwierdził, że zagraniczna spółka powinna była w Polsce, a nie na Malcie zapłacić podatek od dochodów z usług promowych świadczonych w naszym kraju. Wskazał na art. 8 polsko-maltańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w której napisano, że „zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków morskich (…) podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa”.
Organ uznał, że takim miejscem była Polska, bo tu – jak stwierdził – prowadzona była bieżąca działalność operacyjna, administracyjna, księgowa i informatyczna spółki. Tłumaczył, że choć formalnie spółka jest zarejestrowana na Malcie i tam posiada siedzibę i biura, to decyzje o bieżącym i kluczowym znaczeniu były podejmowane w polskim oddziale.
Oddział to zakwestionował. Tłumaczył, że miejscem faktycznego zarządu spółki była Malta i tam powinien być zapłacony podatek od dochodów z eksploatacji statków morskich w komunikacji międzynarodowej.
Czy można przechowywać dane osobowe kandydatów po rekrutacji? WSA uznał, że tak
Czy można przechowywać dane osobowe kandydatów po rekrutacji? WSA uznał, że tak

Zobacz również
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przyznał mu rację. Na dowód, że miejsce faktycznego zarządu spółki znajdowało się za granicą, przywołał protokoły posiedzeń i uchwały podejmowane na Malcie przez radę dyrektorów spółki. Tam – jak podkreślił sąd – zapadały kluczowe decyzje co do przyszłości spółki i nakreślane kierunki jej działań, tam zapadały pomysły o cedowaniu części bieżących uprawnień na polski oddział.
WSA zwrócił uwagę na to, że na Malcie nie tylko znajdowała się siedziba spółki, lecz także tam firma miała swoje rachunki bankowe i tam byli zatrudnieni jej pracownicy. Tam także zajmowano się ustalaniem strategii dostarczania usług i rozwoju branży promowej i nawiązywano kontakty z armatorami.
Sąd uznał więc, iż miejscem faktycznego zarządu spółki była Malta.
Na potwierdzenie swojej wykładni WSA przywołał wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2016 r. (sygn. akt II FSK 2822/14 i II FSK 2475/14). Wyrok jest nieprawomocny.©℗

orzecznictwo

Wyrok WSA w Szczecinie z 20 lipca 2022 r., sygn. akt I SA/Sz 320/22www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia