Polski udziałowiec zagranicznej spółki kontrolowanej może proporcjonalnie potrącić CIT zapłacony przez nią w kraju, w którym osiągnęła dochód, a nie tylko w kraju rezydencji takiej spółki. Warunkiem jest, aby obowiązywała umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania lub o wymianie informacji podatkowych pomiędzy Polską a takim państwem. Tak wynika z najnowszych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Chodziło o udziałowców spółki kapitałowej z siedzibą na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych, która była wspólnikiem amerykańskich spółek LLC (Limited Liability Company) założonych według prawa stanu Floryda. Spółki LLC zajmowały się wynajmem nieruchomości komercyjnych i zarządzaniem nimi oraz były właścicielami wielu hoteli i moteli. Zgodnie z amerykańskimi przepisami są one traktowane jak spółki osobowe, a więc to wspólnicy, a nie sama spółka płacą podatek od uzyskiwanych dochodów. To oznaczało, że wspólnik, czyli spółka z Brytyjskich Wysp Dziewiczych, która dla polskich udziałowców była zagraniczną spółką kontrolowaną (ang. controlled foreign company – CFC), płacił 35-procentowy amerykański CIT. Polscy udziałowcy musieli zaś płacić od dochodów CFC 19-procentowy podatek na zasadach określonych w art. 30f ust. 1 ustawy o PIT.
We wnioskach o interpretacje uważali, że mają prawo proporcjonalnie odliczyć od polskiego podatku kwotę równą CIT zapłaconemu przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną „w państwie jej siedziby lub zarządu, rejestracji albo położenia lub w innym państwie”. Wynika to z art. 30f ust. 13 ustawy o PIT. Wskazywali, że spełniony jest także dodatkowy warunek, o którym mowa w art. 30f ust. 14 ustawy o PIT, tj. Polska i USA ratyfikowały międzynarodową umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Nie zgodził się z tym dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który zwrócił uwagę, że zagraniczna CFC nie zapłaci podatku w miejscu swojej siedziby, czyli w raju podatkowym, o którym mowa w rozporządzeniach ministra finansów z 28 marca 2019 r. (Dz.U. poz. 599 i poz. 600). Podatek dochodowy zostanie zapłacony w USA, a więc nie może być odliczony od polskiego PIT na podstawie art. 30f ust. 13 ustawy o PIT. Dyrektor KIS dodał, że nie ma znaczenia, iż z USA obowiązuje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, a z Brytyjskimi Wyspami Dziewiczymi umowa o wymianie informacji podatkowych z 28 listopada 2013 r.
Innego zdania były jednak sądy obu instancji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach z 25 września 2019 r. i 26 listopada 2019 r. (sygn. akt III SA/Wa 2909 i 2910/18 oraz III SA/Wa 1250/20) wyjaśnił, że wbrew stanowisku fiskusa z art. 30f ust. 13 i art. 30f ust. 14 ustawy o PIT nie wynika, że dla celów odliczenia podatku uiszczonego przez CFC w Polsce zagraniczna jednostka kontrolowana nie musi płacić daniny w kraju swojej rezydencji, z którym obowiązuje międzynarodowa umowa podatkowa. Jeśli CFC zapłaciła CIT w Stanach Zjednoczonych, z którymi Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, to udziałowcy mogą odliczyć proporcjonalnie zagraniczną daninę od swojego PIT – podsumował.
Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w najnowszych wyrokach. Sędzia Małgorzata Bejgerowska zgodziła się, że podatek zapłacony przez CFC w miejscu osiągnięcia dochodu, a więc w USA, może podlegać odliczeniu w naszym kraju. Pozwala na to istnienie polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
orzecznictwo
Wyroki NSA z 2 sierpnia 2022 r., sygn. akt II FSK 51/20, II FSK 1889/20 i II FSK 448/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
