Kto inwestuje w zagraniczne papiery wartościowe, może odliczyć od polskiego PIT 19 proc. daniny zapłaconej za granicą, i to niezależnie od tego, czy Polska podpisała z drugim państwem umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania – wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Chodziło o podatnika, który inwestował w amerykańskie papiery wartościowe za pośrednictwem biura maklerskiego. Biuro nie przedstawiało podmiotom wypłacającym świadczenia certyfikatów rezydencji, a więc amerykańska dywidenda, którą otrzymał mężczyzna, została pomniejszona o 30-proc. podatek u źródła. Wypłacający nie mógł bowiem zastosować preferencyjnej 15-proc. stawki daniny określonej w art. 11 polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (t.j. Dz.U. z 1976 r. nr 31, poz. 178).
We wniosku o interpretację podatnik twierdził, że od zryczałtowanego 19-proc. polskiego podatku od dywidendy mógłby odliczyć podatek zapłacony za granicą. Zgodnie z art. 30a ust. 9 ustawy o PIT wysokość takiego odliczenia nie mogłaby przekroczyć 19 proc. dywidendy brutto. Podatnik argumentował, że takie prawo przysługuje mu niezależnie od przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, co potwierdza m.in. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 stycznia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1537/09).
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że w sprawie powinny być zastosowane przepisy międzynarodowej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zgodnie z art. 30a ust. 2 ustawy o PIT.
Skoro więc w art. 30a ust. 9 ustawy o PIT ustawodawca wskazał, że odliczeniu podlega kwota równa podatkowi zapłaconemu za granicą, a w art. 11 umowy międzynarodowej mowa jest o 15-proc. stawce daniny od dywidendy, to tyle też powinno wynieść maksymalne odliczenie zagranicznej daniny w naszym kraju – podkreślił dyrektor KIS. Dodał, że przepisy prawa podatkowego, w tym te dotyczące odliczeń, zakładają, że podatnicy prawidłowo realizują swoje zobowiązania podatkowe. Jeśli umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazuje 15-proc. stawkę opodatkowania dywidendy brutto, uznaje się, że taka właśnie kwota powinna zostać uiszczona. Podatnik, który z jakiegoś powodu zapłacił za granicą więcej, może tam starać się o zwrot nadpłaty – podsumował dyrektor KIS.
Z podatnikiem zgodził się za to Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Przywołał wspomniany już korzystny wyrok z 5 stycznia 2010 r. i potwierdził, że prawo do odliczenia od polskiego podatku 19 proc. zagranicznej dywidendy brutto nie zależy od tego, czy taką możliwość przewiduje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Artykuł 30a ust. 9 ustawy o PIT określa bowiem warunki podmiotowe oraz ograniczenia w odliczaniu podatku zapłaconego za granicą i jest niezależny od tego, czy istnieje jakakolwiek umowa międzynarodowa – wyjaśnił sąd I instancji.
Wyrok nie jest prawomocny.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Gliwicach z 19 maja 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 24/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
