Cash pooling nie jest ani pożyczką, ani depozytem nieprawidłowym – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Tak samo stwierdził 24 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB2-2.4014.217.2021.1.MM), ale wtedy odstąpił od uzasadnienia swojego stanowiska.
Przez lata cash pooling był przyczyną licznych sporów o skutki tej umowy na gruncie przepisów o podatku dochodowym. Stanęło na tym, że należy go traktować jak pożyczkę ze wszystkimi tego konsekwencjami zarówno w zakresie niedostatecznej kapitalizacji (obecnie przepisy o kosztach finansowania dłużnego – art. 15e ustawy o CIT), jak i przepisów o cenach transferowych.
NSA orzekał, że choć przepisy prawa cywilnego nie regulują cash poolingu (jest to umowa nienazwana), to należy uznać, że mamy do czynienia z pożyczką.
Inny pogląd co do podatkowych skutków cash poolingu prezentuje dyrektor KIS w kontekście PCC. W najnowszej interpretacji wyjaśnił, że choć konstrukcja tej umowy „jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki. Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki”.
Tak samo wypowiedział się w sprawie podobieństw do depozytu nieprawidłowego. Stwierdził, że choć cash pooling jest zbliżony konstrukcją do umowy depozytu nieprawidłowego, to jednak nie spełnia jego warunków. W rezultacie, również z tego powodu nie jest on opodatkowany PCC.
Cash pooling to umowa dotycząca zarządzania płynnością finansową. Uczestniczą w niej trzy rodzaje podmiotów z grupy kapitałowej. Uczestnik posiadający wolne środki nie wie, czy zostaną one wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo ten, kto ma niedobory, nie wie, czyje środki (którego podmiotu) zostaną wykorzystane do zniwelowania tych niedoborów. Źródłem, z którego zasilany jest rachunek o saldzie debetowym, jest – co do zasady – rachunek zbiorczy, zarządzany przez podmiot pośredniczący. ©℗
Interpretacja indywidualna z 1 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4014.61.2022.1.JKU
