Chodziło o warszawską prywatną uczelnię, która spierała się z fiskusem o prawidłową wykładnię art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Przepis ten zwalnia z podatku dochody podmiotów, których celem statutowym jest m.in. działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na wspieraniu studentów – w części, w jakiej dochody zostały przeznaczone na takie cele.
Uczelnia przekazywała samodzielnie dochody na zadania objęte zwolnieniem, ale oprócz tego przekazała również darowiznę fundacji zajmującej się m.in. wspieraniem utalentowanej młodzieży i promocją kultury i sztuki. Darowizna była zgodna z par. 5 ust. 2 statutu uniwersytetu, gdzie zapisano, że formą realizacji statutowych celów uczelni może być również współpraca z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi, przedsiębiorcami, stowarzyszeniami i organizacjami zawodowymi, o ile cele ich działalności są zbieżne z tymi, które postawił przed sobą uniwersytet.
