Przedsiębiorca, który pośredniczy w zawarciu dodatkowej umowy gwarancyjnej na swoje produkty, musi uwzględnić obrót z tego tytułu przy wyliczeniu proporcji odliczenia podatku naliczonego – wynika z najnowszego wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zapadł on wprawdzie w sprawie firmy portugalskiej, ale ze względu na harmonizację unijnych przepisów o VAT ma znaczenie również dla polskich przedsiębiorców.
Chodziło o spółkę zajmującą się sprzedażą urządzeń gospodarstwa domowego oraz artykułów elektronicznych i telekomunikacyjnych. Przy okazji zakupu klienci mogą nabyć rozszerzoną gwarancję, pozwalającą na naprawę lub wymianę kupionego sprzętu nawet po upływie okresu standardowej gwarancji. Spółka pośredniczy w zawarciu takiej umowy między swoim klientem a firmą ubezpieczeniową.
Przez długi czas traktowała swoje pośrednictwo jako zwolnioną z VAT usługę finansową. Nie naliczała w związku z tym podatku, natomiast sama odliczała cały VAT naliczony. Zakwestionował to portugalski fiskus. Stwierdził, że spółka powinna była odliczać podatek naliczony według odpowiedniej proporcji, uwzględniając w niej – jako zwolniony z VAT – obrót z tytułu pośrednictwa w sprzedaży gwarancji. To oznaczało, że spółka musiałaby zwrócić ponad 350 tys. euro odliczonego już VAT wraz z odsetkami za zwłokę.
Spółka odwołała się od tej decyzji. Portugalski sąd zawiesił postępowanie w tej sprawie i skierował pytanie prejudycjalne do TSUE. Spytał, czy pośrednictwo w sprzedaży dodatkowej gwarancji można uznać za pomocniczą usługę finansową. To oznaczałoby, że obrót z tego tytułu nie wliczałby się do proporcji odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 174 ust. 2 dyrektywy VAT (w Polsce odpowiednikiem unijnego przepisu jest art. 90 ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT).
TSUE wyjaśnił jednak, że usługa, którą świadczy spółka, nie ma charakteru finansowego. Można by ją co najwyżej uznać za usługę świadczoną przez brokera ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. a) dyrektywy VAT, co potwierdzają tezy wyroku TSUE z 25 marca 2021 r. (sygn. akt C-907/19).
Spółka słusznie więc korzystała ze zwolnienia z VAT, ale nie miała racji w sprawie odliczania podatku naliczonego – stwierdził unijny trybunał. Orzekł, że obrót z pośrednictwa w sprzedaży dodatkowych gwarancji powinien być uwzględniony przy wyliczaniu proporcji odliczenia podatku naliczonego. Raz jeszcze podkreślił, że art. 174 ust. 2 dyrektywy VAT, na który powołała się spółka, nie dotyczy usług ubezpieczeniowych i pośrednictwa ubezpieczeniowego.

orzecznictwo

Wyrok TSUE z 8 lipca 2021 r., sygn. C-695/19 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia