Importer nie musi doliczać do wartości celnej towaru kosztów transportu na terytorium Unii Europejskiej, jeśli zgodnie z umową poniósł je producent. Taki obowiązek nie wystąpi nawet, gdy wydatki na transport przewyższyły cenę towaru – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.

Chodziło o litewską firmę produkującą nawozy chemiczne. W tym celu sprowadzała ona kwas siarkowy z Białorusi. Dla każdej transakcji zawierano dodatkową umowę, zgodnie z którą białoruski producent ponosił koszty transportu substancji aż do uzgodnionego miejsca na granicy.
Litewscy celnicy zakwestionowali rozliczenia importera. Stwierdzili, że zadeklarowana przez niego wartość celna kwasu siarkowego była niższa od kosztów transportu poniesionych przez producenta. Uznali, że koszty te powinny podwyższać wartość celną towaru. Nie przekonał ich argument, że białoruskiej firmie bardziej opłacało się ponieść koszty transportu niż składować substancję, a ewentualny recy cling byłby bardzo kosztowny.
Litewski sąd zawiesił w tej sprawie postępowanie i skierował pytanie do unijnego trybunału. Ten przyznał rację importerowi.
Przypomniał, że koszty transportu do miejsca wprowadzenia towaru na unijny obszar celny nie mogą zostać doliczone do jego wartości celnej, gdy warunki sprzedaży towaru określają cenę w formacie „dostawa na granicy”. Tak wynikało zarówno z art. 32 ust. 1 lit. e podpunkt (i) nieobowiązującego już wspólnotowego kodeksu celnego z 12 października 1992 r., jak i z art. 71 ust. 1 lit. e podpunkt (i) unijnego kodeksu celnego z 9 października 2013 r.
TSUE zwrócił też uwagę na art. 164 lit. c celnego rozporządzenia wykonawczego nr 2454/93 z 2 lipca 1993 r. oraz art. 138 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego 2015/2447 z 24 listopada 2015 r. Wynika z nich, że koszty transportu mogą zostać doliczone do wartości celnej towaru tylko wtedy, gdy transport jest wykonywany nieodpłatnie albo za pomocą środków importera.
W tym przypadku warunki te nie zostały spełnione, a więc rację miała litewska spółka – uznał TSUE.
Zdaniem sędziów w tym wypadku nie ma znaczenia to, że poniesione przez białoruskiego producenta koszty transportu substancji przekraczają cenę za towar zapłaconą przez importera. Warunkiem jest, aby cena ta odzwierciedlała rzeczywistą wartość towaru, a to będzie musiał zweryfikować sąd na Litwie – stwierdził trybunał.

orzecznictwo

Wyrok TSUE z 22 kwietnia 2021 r., sygn. akt C-75/20. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia