Jeżeli przedsiębiorcy przy prowadzeniu firmy będzie pomagać np. jego żona albo inna osoba, z którą przedsiębiorca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, będzie ona podlegała pod inne niż zwykły pracownik ubezpieczenia społeczne – na potrzeby ZUS-u będzie bowiem współpracownikiem.

Za współpracujących przy prowadzeniu działalności uważa się małżonka, dziecko własne, dziecko drugiego małżonka oraz dziecko przysposobione, rodzica, macochę i ojczyma, a także osobę przysposabiającą, które pozostają z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu działalności.

Jeśli więc np. żona przedsiębiorcy spełnia powyższe warunki, zawarcie z nią umowy o pracę czy też umowy zlecenia czy o dzieło – nawet jeśli umowa nie wymaga odpłatności za wykonane prace – spowoduje konieczność rozliczenia jej z ZUS-em na takich samych warunkach jak przedsiębiorcy.

Podstawą wymiaru składek ZUS-owskich za współpracownika nie jest przychód (tak jak w przypadku zwykłego pracownika), tylko zadeklarowana kwota (identycznie jak u samego przedsiębiorcy). Współpracujący (np. zatrudniona w firmie mieszkająca z przedsiębiorcą jego matka) podlega pod ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i zdrowotne. Ubezpieczenie chorobowe uprawniające np. do zasiłku chorobowego z kolei jest w tej sytuacji dobrowolne.

Zatrudniając kogoś z rodziny trzeba też pamiętać, że składki są w całości finansowane przez przedsiębiorcę.

Składki dla współpracującego można odliczyć od dochodu

Opłacane przez przedsiębiorcę składki za współpracującego na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe (a także chorobowe) można zaliczyć do kosztów firmy lub odliczyć bezpośrednio od dochodu (przychodu) z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Opłacona składka zdrowotna za współpracującego (zarówno zaliczka miesięczna na PIT, jak również rozliczana w deklaracji rocznej) podlega odliczeniu od podatku dochodowego przedsiębiorcy.

Syn przygotowujący się do zawodu będzie zwykłym pracownikiem

Współpracującym nie będzie jednak członek rodziny pozostający z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie, z którym przedsiębiorca zawarł umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.

Zatrudnionego zatem w firmie ojca młodocianego syna (który ukończył 16 lat, ale nie przekroczył 18 lat) na umowę o pracę w celu nauki zawodu nie będą obowiązywały składki ZUS-owskie odpowiednie dla współpracujących. Przedsiębiorca zgłosi go do ubezpieczeń jako pracownika i w czasie trwania umowy opłacać będzie w odpowiednich częściach składkę emerytalną, rentową, wypadkową, zdrowotną i chorobową.

Katarzyna Miazek, Tax Care; Dominik Mędrzycki, księgowy Tax Care