Spółki, które dokonują między sobą przejściowych transferów pieniężnych, za pośrednictwem skonsolidowanego rachunku bankowego, mogą zaliczać całość wypłaconych odsetek do kosztów podatkowych – orzekł WSA w Warszawie w dwóch wyrokach.
Cash pooling to usługa skierowana m.in. do przedsiębiorców działających w grupach kapitałowych. Polega na kompensowaniu (wyrównywaniu) przejściowych nadwyżek wykazywanych u jednych podmiotów z niedoborami innych z tej samej grupy. W tym celu wykorzystuje się skonsolidowany rachunek bankowy, będący w posiadaniu agenta cash poolingu – najczęściej banku, który organizuje system.
Spór z fiskusem dotyczył opodatkowania odsetek, które spółka będąca uczestnikiem tego systemu miała płacić na rzecz agenta. W praktyce bowiem na rachunku skonsolidowanym są naliczane odsetki należne bądź to spółce od agenta (gdy pod koniec dnia na jej rachunku jest saldo dodatnie), bądź to agentowi od spółki (gdy na koniec dnia jej rachunek wykazuje saldo ujemne).
Spółka uważała, że w całości może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacane przez nią odsetki na rzecz agenta cash poolingu. Przekonywała, że środki pozyskiwane z cash poolingu pozwalają jej finansować bieżącą działalność. Są więc kosztem ponoszonym w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów
Innego zdania była izba skarbowa. Uznała, że cash pooling spełnia przesłanki umowy pożyczki, o których mowa w art. 16 ust. 7b ustawy CIT. W świetle tego przepisu przez pożyczkę rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się ją zwrócić.
Jeśli podmioty pożyczające sobie pieniądze są ze sobą odpowiednio powiązane (25 proc. udziałów lub akcji), to ustawa o CIT nie pozwala zaliczać wypłaconych odsetek do kosztów podatkowych w całości, lecz tylko w części (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT). Są to przepisy o cienkiej (niedostatecznej) kapitalizacji.
Izba uznała, że umowa cash poolingu wskazuje na umowę pożyczki. Znajdą tu więc zastosowanie przepisy ograniczające możliwość zaliczenia odsetek do kosztów podatkowych.
Spółka nie zgodziła się z takim stanowiskiem i wniosła skargę do WSA w Warszawie. Przekonywała, że umowa cash poolingu nie jest tym samym, co pożyczka i dlatego nie stosuje się do niej ograniczeń z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61.
WSA przychylił się do jej argumentacji i uchylił interpretację. Wskazał, że w rozpatrywanej sprawie umowa nie spełnia podstawowych warunków pożyczki. W standardowej umowie cash poolingu występują co najmniej trzy podmioty: jeden posiadający wolne środki finansowe, drugi mający ich niedobór, oraz podmiot świadczący kompleksową usługę. Korzystający ze środków zgromadzonych na rachunkach bankowych podmiotów umowy cash poolingu nie zobowiązuje się do ich zwrotu. Może więc zaliczać całość wypłaconych odsetek do kosztów podatkowych – uznał WSA.
Oba wyroki są nieprawomocne.
ORZECZNICTWO
Wyroki WSA w Warszawie z 15 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 241/14 i III SA/Wa 277/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia