Interpretacja dotyczyła spółki działającej od stycznia 2011 r. Jej akcjonariuszem był podmiot z Norwegii, który miał 50 proc. udziału w kapitale i nie prowadził w Polsce działalności gospodarczej.

Zanim doszło do wypłaty dywidendy spółka spytała izbę skarbową, czy będzie mogła od niej potrącić 15-proc. podatek u źródła. Taka stawka obowiązuje zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. b konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej między Polską a Norwegią (Dz. U. z 2010 r. nr 134, poz. 899 ze zm.). SKA sądziła, że w tym wypadku 15-procentowa stawka znajdzie zastosowanie. Wskazała, że posiada certyfikat rezydencji zagranicznego akcjonariusza oraz jego oświadczenie, że nie korzysta on w kraju swojej siedziby z podatkowych zwolnień.

Tymczasem izba skarbowa stwierdziła, że spółka w ogóle nie musi pobierać podatku od dywidendy. Przypomniała, że zysk może być zwolniony z podatku, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. W tym celu muszą być spełnione łącznie następujące warunki: dywidendę musi wypłacić polska spółka, a jej odbiorcą powinien być podmiot z innego kraju Unii Europejskiej bądź Europejskiego Obszaru Gospodarczego (tak, jak Norwegia), który musi posiadać co najmniej 10 proc. udziałów w polskiej spółce przez nieprzerwany okres dwóch lat (zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT). Skoro norweski akcjonariusz spełnia te warunki, to można w tej sytuacji skorzystać z podatkowej preferencji – zauważyła izba skarbowa.

Mimo braku obowiązku pobrania daniny u źródła, SKA musi jednak sporządzić i przekazać do właściwego urzędu skarbowego informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku (IFT-2/IFT-2R). Mówi o tym art. 26 ust. 3d ustawy o CIT.