Spółdzielnie mogą zaliczać do kosztów całe odpisy na fundusz remontowy – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Uzasadniając wtorkowe orzeczenie, sędzia Stanisław Bogucki stwierdził, że w tym zakresie tworzy się już linia orzecznicza.
Spór dotyczył lokalu użytkowego przydzielonego członkowi spółdzielni na zasadzie spółdzielczego prawa własnościowego. Dyrektor bydgoskiej izby skarbowej uznał, że spółdzielnia nie może odpisów na fundusz remontowy w części dotyczącej tego lokalu zaliczyć do kosztów. Stwierdził, że są nimi wyłącznie odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, czyli wyłącznie lokali mieszkalnych oraz innych budynków czy budowli umożliwiających korzystanie z mieszkań i administrowanie nimi.
Gdy sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ten zwrócił uwagę na potoczne rozumienie przez izbę pojęcia „zasobów mieszkaniowych” i „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zdaniem sądu należało dokładniej przeanalizować te pojęcia w kontekście ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr 119, poz. 1116 ze zm.). W związku z tym sprawa wróciła do izby.
Dyrektor IS nie zmienił jednak swojego stanowiska. Stwierdził, że analiza przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie pozwala na inne rozumienie „zasobów mieszkaniowych”. W związku z tym ponownie stwierdził, że odpisy na fundusz remontowy w części dotyczącej lokali użytkowych nie są kosztem podatkowym spółdzielni.
WSA w Białymstoku po raz drugi nie zgodził się z tym stanowiskiem. Stwierdził, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych lokalem jest zarówno lokal mieszkalny, jak i lokal o innym przeznaczeniu, a zatem również użytkowy.
Podobnego zdania był NSA. Orzekł, że zasoby mieszkaniowe to także lokale użytkowe. Podkreślił, że z ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika obowiązek tworzenia funduszu remontowego. Obciąża on gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi, co spełnia wszystkie przesłanki uznania za koszt uzyskania przychodów odpisów na fundusz remontowy, niezależnie od rodzaju lokalu (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT).
To nie pierwsza wygrana spółdzielni
Obowiązek tworzenia funduszu zasobów mieszkaniowych, z którego finansowane są koszty remontów zasobów mieszkaniowych, nakłada na spółdzielnie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.
Większość spółdzielni stoi na stanowisku, że odpisy na ten cel są kosztami uzyskania przychodów, niezależnie od tego, czy dotyczą lokali mieszkalnych, czy użytkowych. Organy podatkowe uważają jednak inaczej. Spór sprowadza się do tego, czy lokal użytkowy mieści się w pojęciu „zasób mieszkaniowy”,
W marcu 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi (nr IPTPB3/423-513/13-2/GG) stwierdziła, że lokale użytkowe nie tworzą zasobów mieszkaniowych spółdzielni i dlatego odpisy na fundusz na remontowy, dokonane od lokali użytkowych, nie są kosztem podatkowym. Izba dodała zarazem, że spółdzielnia może odliczyć koszty związane z utrzymaniem lokali użytkowych jako związane z inną działalnością gospodarczą niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Również Izba Skarbowa w Poznaniu uznała w interpretacji z 6 lutego 2014 r. (nr ILPB3/423-543/13-2/JG), że lokale użytkowe nie mieszczą się w strukturze zasobów mieszkaniowych, bo ich istnienie nie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań.
Podobnie stwierdziła Izba Skarbowa w Łodzi w styczniu i w lutym br. (nr IPTPB3/423-385/13-4/MF, IPTPB3/423-483/13-2/KJ).
Interpretacje te stoją w sprzeczności z orzecznictwem NSA. W wyroku z 4 września 2013 r. (sygn. akt II FSK 2581/11) orzekł on, że do zasobów mieszkaniowych są zaliczane również lokale użytkowe. Skoro więc świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy właścicieli lokali mieszkalnych oraz użytkowych, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od tych ostatnich także mogą być zaliczone do kosztów.
Podobne stanowisko zajął WSA w Białymstoku (sygn. akt I SA/Bk 70/12, orzeczenie nadal nieprawomocne).
Wprawdzie pod koniec stycznia 2014 r. (nr ILPB3/423-875/10/13-S/GC) podobnie stwierdziła poznańska izba skarbowa, ale interpretacja ta była wynikiem wyroku NSA z 10 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 268/12), oddalającego jej skargę. W pierwotnej interpretacji poznańska izba uznała, że lokale użytkowe nie mieszczą się w zakresie pojęcia „zasoby mieszkaniowe”.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1777/12. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
