Spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy od wypłat na rzecz nierezydentów należności z tytułu usług ubezpieczeniowych trzeba pobierać podatek u źródła.

sygn. akt I SA/Po 927/19 WYROK WSA W POZNANIU z 11 lutego 2020 r. (nieprawomocny)

O CO TOCZYŁ SIĘ SPÓR

Chodziło o spółki, które kupowały usługi ubezpieczeniowe od podmiotów zagranicznych. Były to ubezpieczenia: majątkowe – od zdarzeń losowych, od odpowiedzialności cywilnej zarządzających wobec spółki oraz osób trzecich, od ochrony prawnej w sprawach karnych, od utraty praw własności i biznesu, od ataków terrorystycznych, ubezpieczenie zdrowotne medyczne i in. Zagraniczny zakład ubezpieczeń nie przesłał spółkom swojego certyfikatu rezydencji.
Spółki uważały, że opłaty za usługi ubezpieczeniowe nie podlegają podatkowi u źródła, a w konsekwencji spółki nie muszą pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uważał natomiast, że spółki muszą pobrać podatek u źródła od wypłat na rzecz nierezydentów należności z tytułu usług ubezpieczeniowych. Organ uznał, że usługi ubezpieczeniowe są podobne do usług gwarancji.
Podatkowy bilans 2020. Eksperci wyróżnili najlepsze i najgorsze zmiany

Zobacz również
Spółki się z tym nie zgadzały. Uważały, że umowa ubezpieczenia jest zupełnie inną konstrukcją od umowy gwarancji.

ROZSTRZYGNIĘCIE

WSA w Poznaniu orzekł, że wypłacana za granicę składka ubezpieczeniowa nie jest opodatkowana w Polsce. Sąd wskazał, że organ podatkowy nie porównał umowy ubezpieczenia z gwarancją. Nie wykazał tym samym, że cechy umowy ubezpieczenia są w istotnym zakresie zbliżone do cech świadczeń wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

PODSUMOWANIE

W 2020 r. zapadło kilka wyroków korzystnych dla podatników, którzy współpracują z zagranicznymi zakładami ubezpieczeń. Wyroki są jednak nieprawomocne, a więc ostatnie słowo w tym temacie będzie należało, jak zwykle, do NSA.

Kolorem niebieskim oznaczyliśmy pozytywną dla podatników linię orzeczniczą, a czerwonym – niekorzystną.