W jaki sposób ustala się obecnie wartości celnej towarów w przypadkach, gdy związane są z nimi honoraria, tantiemy autorskie czy opłaty licencyjne?

Przedstawmy najpierw obowiązujący obecnie stan prawny dotyczący ustalenia wartości celnej towarów. Otóż do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dotyczące tych towarów, które musi opłacić nabywca, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, jako warunek sprzedaży wycenianych towarów - o ile nie zostały one ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub też należnej. Korekta tego rodzaju wartości dokonywana jest tylko w sytuacji, gdy płatność za opłaty licencyjne pozostaje w związku z towarami, dla których ustalana jest wartość celna oraz gdy stanowi ona warunek sprzedaży tych towarów.
Tematyka związana z ustalaniem wartości celnej towarów regulowana jest w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO), Porozumienia w sprawie stosowania Artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu (tzw. kodeks wartości celnej). Wszystkie państwa i organizacje członkowskie WTO, na mocy przepisów wynikających z kodeksu wartości celnej, zobowiązane są do wdrożenia jego postanowień do swoich ustawodawstw krajowych. Mając te wskazania na uwadze, Komisja Europejska opracowała Kompendium tekstów dotyczących ustalania wartości celnej, w którym zwrócono również uwagę na możliwości traktowania opłat licencyjnych jako znaki towarowe.
W Komentarzu 11 wskazanego kompendium Komisja Europejska wyjaśniła dwa przypadki, w których analizie poddane zostały różne powiązania pomiędzy właścicielem znaku towarowego, licencjodawcą, licencjobiorcą oraz producentem. W pierwszym z analizowanych przypadków Komisja zajęła stanowisko, że w sytuacji gdy licencjodawca uprawniony jest jedynie do sprawowania kontroli jakości nad procesem produkcji, pomiędzy nim a producentem nie zachodzą powiązania uzasadniające włączenie opłat licencyjnych do ceny stanowiącej podstawę ustalenia wartości celnej towarów. Odmiennie przedstawia się natomiast sytuacja, gdy właściciel znaku towarowego wykonuje określone czynności kontrolne oraz decyzyjne nad procesem produkcji, które nie ograniczają się wyłącznie do kontroli jakości. Wówczas opłaty licencyjne włączone są do podstawy ustalenia wartości celnej towarów, jeżeli nadto spełnione są pewne dodatkowe warunki, przewidziane w art. 159 rozporządzenia wykonawczego do wspólnotowego kodeksu celnego.
HUBERT JĄDRZYK
partner PricewaterhouseCoopers
Not. KT
Hubert Jądrzak, partner PricewaterhouseCoopers / DGP