Na mocy umów z kontrahentami z Kanady i USA polska spółka odpłatnie uzyskała prawo do korzystania z ich zasobów fotograficznych. Porozumienia zawarto w formie elektronicznej przez akceptację regulaminu na stronie internetowej. Dzięki temu firma mogła wykorzystywać zdjęcia w swojej działalności gospodarczej. Nie mogła też umieszczać tych fotografii w sprzedawanych przez siebie produktach.

Spółka zapytała izbę skarbową, czy powinna pobierać podatek u źródła od płatności przekazywanych transatlantyckim kontrahentom zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Uważała, że nie jest to konieczne, gdyż może wykorzystywać zdjęcia tylko na własne potrzeby, np. reklamowe, promocyjne czy w biuletynach firmowych. Powołała się na komentarz do Modelowej Konwencji OECD. Zgodnie z nim za należności licencyjne opodatkowane daniną u źródła nie uważa się zapłaty za korzystanie z praw autorskich lub utworu, który będzie wykorzystywany tylko do wewnętrznego użytku podatnika. Takie płatności powinny być traktowane jak zyski przedsiębiorstwa, które zgodnie z typowym art. 7 umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania nie podlegają podatkowi u źródła, tylko daninie pobieranej w miejscu siedziby sprzedawcy. Takie stanowisko potwierdziła poznańska izba skarbowa.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 listopada 2013 r., nr ILPB4/423-319/13-2/ŁM