Sprawa, którą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny, dotyczyła przedsiębiorcy budowlanego. Urząd skarbowy wydał wobec niego decyzję wymiarową w VAT za rok 2007.

Mężczyzna w odwołaniu stwierdził, że organ nieprawidłowo ustalił podatek naliczony. Jego zdaniem powinien go oszacować zgodnie z zasadami określonymi w art. 23 ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Przedsiębiorca wyjaśniał, że świadcząc na rzecz inwestora usługi budowy domu jednorodzinnego działał jako pośrednik. Dlatego organy podatkowe powinny obniżyć jego obrót o część przeznaczoną na zakup materiałów budowlanych i usług. Nie miał jednak ani faktur, ani ich duplikatów, które by dokumentowały te wydatki.

Minister finansów poszukuje nowych metod szacowania dochodów. Propozycje są niebezpieczne dla podatników
Minister finansów poszukuje nowych metod szacowania dochodów. Propozycje są niebezpieczne dla podatników

Zobacz również

Izba skarbowa podtrzymała decyzję pierwszej instancji. Wyjaśniła, że z zebranych dowodów jasno wynika, że mężczyzna nie działał w sprawie jako pośrednik. Skoro nie ma faktur dokumentujących swoje usługi i nie wystąpił o ich duplikaty, to nie można szacować jego obrotu. Ten ustalono na podstawie art. 19 ustawy o VAT (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje co do zasady w chwili wydania towaru lub wykonania usługi. Takie stanowisko potwierdziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oraz NSA. Wyrok jest prawomocny.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 listopada 2013 r. (sygn. akt I FSK 1697/12)