Izba skarbowa, która pozwoliła na skorzystanie ze zwolnienia w VAT na podstawie przepisu ustawy naruszającego dyrektywę, musi wydać nową interpretację. Tak uznał WSA w Gliwicach.
Chodziło o podatnika prowadzącego ośrodek szkoleniowy, w którym kwalifikacje zawodowe zdobywali spawacze. Odbiorcami jego usług były osoby fizyczne, przedsiębiorcy oraz urzędy pracy. Właściciel ośrodka zapytał izbę skarbową, czy świadczone przez niego usługi powinny być opodatkowane 23-proc. stawką VAT. Sam uważał, że tak, gdyż żadne ze zwolnień przedmiotowych wymienianych w ustawie o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) nie znajdzie zastosowania w jego przypadku. Podkreślał, że nie ma akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (art. 43 ust. 1 pkt 29b), jego usługi nie są finansowane ze środków publicznych (art. 43 ust. 1 pkt 29c), ani nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (art. 43 ust. 1 pkt 29a).
Izba skarbowa nie zgodziła się z nim co do ostatniego przepisu. Jej zdaniem z kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wynika zakaz dopuszczenia do pełnienia obowiązków służbowych osób nieposiadających określonych kwalifikacji oraz dostatecznej wiedzy na temat przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Te ostatnie zaś, jak też art. 22 ust. 2 ustawy o dozorze technicznym (Dz.U. z 2000 r. nr 122, poz. 1321 z późn. zm.), wymagają, aby spawacz przed rozpoczęciem pracy zdobył niezbędne kwalifikacje, m.in. przez ukończenie odpowiedniego kursu.
WSA w Gliwicach uchylił interpretację. Powołał się na art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, który przewiduje zwolnienie dla usług szkoleniowych. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lutego 2013 r. (sygn. akt I FSK 615/12), polska ustawa źle wdrożyła ten unijny przepis w zakresie, w jakim uzależniła zwolnienie z VAT od tego, aby szkolenia były prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Fiskus popełnił więc błąd, koncentrując się na przepisie niezgodnym z prawem unijnym. Musi więc wydać nową interpretację, w której zbada, czy podatnik spełnił inne warunki do skorzystania ze zwolnienia. Wyrok nie jest prawomocny.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy wolne od VAT są np. szkolenia świadczone przez podmiot posiadający akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub gdy jego usługi są finansowane w całości ze środków publicznych. To drugie kryterium złagodził minister finansów w par. 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia wykonawczego z 4 kwietnia 2011 r.(Dz.U. nr 73, poz. 392 z późn. zm.). Zamiast finansowania w całości fiskus pozwolił w nim na limit 70 proc. ze środków publicznych. Trzeci warunek prowadzenia usług w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach narusza prawo unijne.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Gliwicach z 10 września 2013 r. (sygn. akt III SA/GL 1006/13)