Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów rozstrzygnie, czy dane zawarte w ewidencji gruntów mają wpływ na sposób opodatkowania nieruchomości.
Sąd będzie musiał rozwiązać problem, czy z podatku mogą być zwolnione drogi oraz obiekty posadowione na gruntach, które w ewidencji nie mają statusu drogi (tj. nie są oznaczone symbolem „dr”). Chodzi w praktyce o drogi wewnętrzne znajdujące się w obrębie dużych zakładów przemysłowych czy energetycznych.
Z wnioskiem o podjęcie uchwały wystąpił prezes NSA. W dotychczasowym orzecznictwie pojawiły się rozbieżności, jeśli chodzi o stosowanie przez organy art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.) w stanie prawnym obowiązujący od 9 grudnia 2003 r. do 31 grudnia 2006 r. Wtedy przepis ten określał, że opodatkowaniu nie podlegają pasy drogowe wraz z drogami oraz obiektami budowlanymi związanymi z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu.
Dane z ewidencji
Organy odmawiają przyznania prawa do zwolnienia, jeśli na podstawie prowadzonej przez organ samorządowy ewidencji grunt, na którym zlokalizowane są pasy drogowe czy okreś- lone budowle należące do podatnika, nie ma statusu drogi. Tak uznał np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, który w wyroku z 23 lutego 2011 r. (sygn. akt I Sa/Ke 74/11) stwierdził, że grunt zajęty pod pas drogowy, aby korzystał ze zwolnienia, musi być stosownie oznaczony w ewidencji gruntów i budynków, ponieważ ewidencja ma walor dokumentu urzędowego. Podobne stanowisko wyraził NSA w wyrokach z 10 czerwca 2010 r. (sygn. akt II FSK 1782/08) czy z 29 czerwca 2010 r. (sygn. akt II FSK 219/09).
Ważniejsze fakty
Z tym poglądem część składów orzekających jednak się nie zgadza. Przykładowo WSA w Gdańsku w wyroku z 11 lipca 2012 r. (sygn. akt I SA/Gd 470/12) uznał, że dane zawarte w ewidencji nie przesądzają, czy zwolnienie może być zastosowane, i mają znaczenie drugorzędne. Istotne jest bowiem to, jakiego rodzaju budowla znajduje się na danym terenie. Podobne stanowisko wyraził też NSA w wyrokach z 6 października 2009 r. (sygn. akt II FSK 784/08), czy z 11 lipca 2012 r. (sygn. akt II FSK 2632/10). NSA uznał, że organy podatkowe muszą ustalić zobowiązanie podatkowe na podstawie faktycznego stanu budynków i gruntów, a nie opierając się tylko i wyłącznie na danych pochodzących z urzędniczej ewidencji.
Rozstrzygnięcie wkrótce
Postanowienie o podjęciu uchwały NSA w poszerzonym składzie zostało opatrzone sygnaturą II FPS 2/13. Uchwały można spodziewać się w połowie tego roku.
Kolejna sprawa, która trafiła na wokandę NSA 19 marca 2013 r. i dotyczyła nadpłaty w podatku od nieruchomości, została zawieszona (sygn. akt II FSK 1426/11). W tej sprawie organy podatkowe odmówiły spółce energetycznej stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2004–2006 r. w kwocie blisko 75 tys. zł. Według spółki drogi wewnętrzne oraz drogi dojazdowe zewnętrzne w obrębie stacji elektroenergetycznej są wyłączone z opodatkowania, ponieważ są faktycznie drogami.
Od początku 2007 r. art. 2 ust. 3 pkt 4 ma inne brzmienie i wynika z niego, że wyłączone z opodatkowania są grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach, ale jeśli nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.
Uchwała, jaką podejmie NSA, może mieć jednak wpływ na innego typu sprawy związane z podatkiem od nieruchomości, w których znaczenie ma wpis w ewidencji gruntów (np. jeśli z danych znajdujących się w ewidencji wynika, że na danym obszarze jest zabudowa mieszkalna, a faktycznie znajdują się na nim grunty rolne).
