Sprzedaż towarów do innych krajów UE może być objęta zerową stawką podatku od towarów i usług. Aby jednak ją zastosować, sprzedawca musi mieć odpowiednie dokumenty potwierdzające tę transakcję.

Nie jest jednak jasne, co ma zrobić podatnik, który dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT), lecz nie ma jeszcze wszystkich wymaganych dowodów potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy. Czy w takiej sytuacji ma obowiązek jedynie wykazać sprzedaż towarów w swojej ewidencji, czy też ma obowiązek zadeklarować na druku VAT podatek należny (23 proc.) i go zapłacić, a potem ewentualnie skorygować w razie otrzymania niezbędnych dokumentów. Ten problem ma rozstrzygnąć w uchwale skład siedmiu sędziów NSA. Pytanie prawne w tej sprawie zadał jeden ze składów orzekających.

Sprawa, jaką zajął się sąd, dotyczyła spółki, która nie miała wszystkich dokumentów potwierdzających dostarczenie towaru do nabywcy. Uważała jednak, że dopóki ich nie otrzyma, nie musi płacić podatku należnego według podstawowej stawki, a jedynie taką transakcję wykazać w ewidencji sprzedaży. Jednocześnie ma jednak prawo do złożenia deklaracji z zerową stawką VAT.

Izba skarbowa uznała, że takie działanie jest nieprawidłowe. Według niej firma powinna mieć przed upływem terminu do złożenia deklaracji z zerową stawką wszystkie dokumenty (dowody) potwierdzające wywóz towaru z Polski.

Sprawa trafiła do sądu wojewódzkiego w Gliwicach, który zgodził się z fiskusem. Stwierdził, że spółce będzie przysługiwało prawo do zerowej stawki w razie późniejszego otrzymania dokumentów, ale dopiero w drodze korekty deklaracji (spółka pierwotnie musi opodatkować tę transakcję stawką podstawową).

NSA, do którego firma złożyła skargę kasacyjną, odroczył wydanie orzeczenia do czasu wydania uchwały przez skład siedmiu sędziów.

DGP przypomina

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Dowodami potwierdzającymi dostawę są:

● kopia faktury,

● specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

● gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) – dokumenty wywozu towarów z kraju. Musi z nich jednoznacznie wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium UE.

ORZECZNICTWO

Postanowienie NSA z 7 marca 2013 r., sygn. akt I FSK 17/12.