Niewłaściwe oznaczenie organu, którego działania dotyczy skarga do WSA, może skutkować nawet nieważnością postępowania. Czy w sprawach skarg na indywidualne interpretacje podatkowe organem tym jest minister finansów czy dyrektor właściwej izby skarbowej?

Jeśli wydana interpretacja indywidualna jest niezgodna z prawem, po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa może ona zostać zaskarżona do WSA. W takim przypadku w skardze musi zostać oznaczony organ, który interpretację wydał.

Zgodnie z art. 14b par. 1 Ordynacji podatkowej, organem uprawnionym do wydawania interpretacji indywidualnych prawa podatkowego jest minister finansów (w niektórych przypadkach organy samorządowe). Przepis art. 14b par. 6 Ordynacji wskazuje natomiast, że minister może w drodze rozporządzenia upoważnić podległe organy do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu. Obecnie jest to pięciu dyrektorów wybranych izb skarbowych. Ponieważ jednak wydają oni interpretacje indywidualne w imieniu ministra finansów, wydawałoby się, że to minister powinien zostać wskazany w skardze.

W sporach z podatnikami organy podatkowe twierdzą, że upoważnionymi do wydawania interpretacji pozostają jednak wyznaczeni dyrektorzy izb skarbowych. W związku z tym to dyrektorzy, a nie minister finansów powinni być wskazywani w skargach na wydane przez nich interpretacje. Wskazanie ministra może pozbawiać dyrektora izby skarbowej prawa do obrony i skutkować nieważnością postępowania.

W wyrokach z 26 listopada 2009 r. (sygn. akt II FSK 1016/08) oraz z 11 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1294/10) NSA potwierdził, że to dyrektorzy izb skarbowych są organami uprawnionymi do wydania interpretacji indywidualnych oraz że to oni powinni być wskazywani w skargach na wydane w imieniu ministra finansów interpretacje indywidualne. Choć NSA nie przychylił się jednocześnie do tezy, że wskazanie w skardze ministra finansów spowodowało w wymienionych sprawach nieważność postępowania, to skarżąc interpretację, należy pamiętać o właściwym oznaczeniu organu.

Not. MGM