Jeśli opłaty za media, np. za wodę, są oddzielone od czynszu, to należy je opodatkować VAT inaczej niż najem – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.
Skarżący podpisuje umowy, na podstawie których wynajmuje lokale mieszkalne osobom fizycznym. Najemcy sami płacą za prąd, natomiast pozostałe media (woda, kanalizacja, ogrzewanie, wywóz śmieci) organizuje wynajmujący. Kwota czynszu nie obejmuje dostaw mediów i innych wydatków związanych z eksploatacją (np. sprzątanie otoczenia). Następnie skarżący refakturuje opłaty za media na najemców. Pobierany przez wynajmującego czynsz jest zwolniony od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
Spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy skarżący powinien refakturować dostawę mediów i innych świadczeń z zastosowaniem właściwych stawek VAT, czy też traktować te opłaty jako składnik czynszu i stosować zwolnienie od podatku.
Sąd stwierdził, że należy oddzielić dwie sytuacje faktyczne. Pierwsza dotyczy przypadku, gdy opłaty są wliczane do czynszu. W takim przypadku podatnik powinien wliczać opłaty do podstawy opodatkowania VAT jako składniki czynszu z tytułu usługi najmu. Druga sytuacja dotyczy rozdzielenia opłat i czynszu. W takim przypadku – zdaniem sądu – należy uznać, że wynajmujący nie świadczy na rzecz najemców usługi kompleksowej i nie może opodatkować jedną stawką najmu i dostawy mediów. Musi więc wystawiać faktury (refaktury) z zastosowaniem odpowiednich stawek VAT, właściwych dla poszczególnych usług.
W takiej sytuacji, wyjaśnił sąd, zastosowanie mają art. 8 ust. 2a i art. 30 ust. 3 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Z przepisów tych wynika, że podatnik zobowiązuje się na podstawie umowy do wykonania świadczenia, jednak jest ono faktycznie wykonywane przez inny podmiot. W przypadku zatem, gdy podatnik działa we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, uważa się, że nabył on usługę świadczoną przez podmiot faktycznie ją wykonujący, a następnie odsprzedał ją na rzecz jej rzeczywistego nabywcy. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Poznaniu z 24 października 2012 r., sygn. akt I SA/Po 619/12.