W myśl tego przepisu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, a jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje w tej części z chwilą jej otrzymania.
– Przedpłata nie jest dodatkową czynnością podlegającą opodatkowaniu, lecz jest integralnie związana z usługą lub sprzedażą towaru, na poczet której została uiszczona – tłumaczy Joanna Kruz, rzecznik prasowy z Urzędu Kontroli Skarbowej w Katowicach.
W przypadku zaliczek wpłaconych na poczet nabywanych towarów czy wykonywanych usług, sposób określenia podstawy opodatkowania wynika z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT. Zasada określona w tym przepisie nakłada obowiązek traktowania otrzymanych zaliczek jako kwot brutto, czyli kwot zawierających w sobie podatek od towarów i usług.
Joanna Kruz przypomina, że aby prawidłowo ustalić podstawę opodatkowania zaliczki, należy właściwie określić stawkę VAT od towarów czy usług, których ona dotyczy.
Ewidencja zaliczki
Firma otrzymała 20 lipca 2012 r. od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, zaliczkę na materiały budowlane w kwocie 4 tys. zł. Sprzedawca powinien zaewidencjonować ją w tym samym dniu, w którym zaliczka wpłynęła do firmy. W dniu 5 sierpnia firma wydała część materiałów, na które została dokonana zaliczka, natomiast pozostała część materiałów wydana została 22 sierpnia. Sprzedaż powinna być zaewidencjonowana w kasie fiskalnej 22 sierpnia 2012 r., a wartość sprzedaży stanowić będzie różnicę między wartością towarów a otrzymaną zaliczką.