Skarżąca spółka wyjaśniła we wniosku o interpretację, że miewa trudności w uzyskiwaniu płatności od swoich klientów. W takich sytuacjach, w odniesieniu do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), spółka wysyła do dłużników zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego. W przypadku nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez dłużnika takiego zawiadomienia spółka po uprzednim sprawdzeniu, że wszystkie wymogi wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy o VAT są spełnione, koryguje w dół kwotę podatku należnego wynikającego z tych należności. Innymi słowy, po spełnieniu wszystkich wymogów ustawowych korzysta z ulgi na złe długi.
Spółka przyznała również, że w przypadku niektórych wierzytelności zastanawia się nad ich sprzedażą na rzecz osób trzecich. Chciała więc wiedzieć, czy w takim przypadku będzie musiała ponownie skorygować VAT, tym razem w górę. Zdaniem spółki w przypadku zbycia na rzecz osób trzecich długów, w stosunku do których skorzystała z ulgi na złe długi, a więc obniżyła podatek należny o kwotę podatku wynikającą z niezapłaconej faktury, nie ma obowiązku odwrócenia dokonanej korekty. W ocenie spółki nie dochodzi bowiem w takiej sytuacji do uregulowania należności, o którym mowa w art. 89a ust. 4 ustawy o VAT.
Ze stanowiskiem tym nie zgodził się minister finansów. W wydanej interpretacji uznał, że spółka w opisanej sytuacji będzie musiała ponownie skorygować podatek należny.
Sąd uchylił interpretację i wyjaśnił w pierwszej kolejności, że przepisy o uldze na złe długi nie przewidziały wszystkich możliwości, jakie mogą się pojawić w praktyce firm. Zdaniem sądu, biorąc pod uwagę obecne przepisy o VAT, minister finansów nie miał racji.
Zgodnie bowiem z art. 89a ust. 4 ustawy o VAT w przypadku gdy po skorzystaniu z ulgi na złe długi kontrahent zapłaci należność w jakiejkolwiek formie, to podatnik, który skorzystał wcześniej z ulgi, ma obowiązek zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.
Zdaniem WSA w Warszawie nie można przyjąć, że dokonanie cesji wierzytelności, o którą pyta skarżąca, to „uregulowanie należności w jakiejkolwiek formie”. Nie jest to bowiem zapłata za dług. Sędzia Ewa Radziszewska-Krupa, uzasadniając wyrok, przyznała jednak, że przepisy art. 89a ust. 1 i 2 ustawy o VAT, dotyczące ulgi na złe długi, nie przewidują jednak sposobu postępowania w sytuacji, gdy po skorzystaniu z ulgi i sprzedaży długu kontrahent uregulował zaległą należność.
Zdaniem Jerzego Martiniego, doradcy podatkowego z Martini i Wspólnicy, wyrok jest korzystny dla podatników, którzy mają nieściągalne długi.
Podatnicy, którzy chcieliby go wykorzystać w swojej sytuacji, muszą jednak pamiętać, że jest on nieprawomocny. Warto więc poczekać, aż się uprawomocni.
180 dni wynosi okres, po którym podatnik może skorzystać z ulgi na złe długi, jeżeli kontrahent nie zapłacił faktury lub należności wynikającej z umowy
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 29 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2690/11.