Sędzia Aleksandra Wrzesińska-Nowacka podkreśliła, że przedmiotem sukcesji może być prawo, które zostało nabyte. Spółka przejmowana nie nabyła tego prawa. Warunkiem rozliczenia strat z lat poprzednich jest bowiem uzyskanie dochodu. Dopiero mając dochód, można odliczyć stratę.
W rozpatrywanej sprawie spółka A wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki B, którą przejęła. Spółka przejmująca zamierzała też dokonać odliczenia strat, które przysługiwały spółce przejętej na dzień połączenia. W związku z tym wystąpiła do ministra finansów o interpretację podatkową.
Minister uznał, że po połączeniu się spółek, na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wyłączona jest możliwość obniżenia dochodu o wysokość straty poniesionej przez spółkę przejmowaną. Ustawa przewiduje możliwość rozliczenia strat tylko w sytuacji przekształcenia spółki z o.o. w spółkę akcyjną lub spółki akcyjnej w spółkę z o.o. (spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową). Nie dotyczy to jednak sytuacji łączenia lub podziału przedsiębiorstw. Tym samym spółka A przy ustalaniu swojego dochodu nie ma prawa uwzględnić nierozliczonych strat podatkowych spółki przejmowanej, poniesionych w latach poprzedzających rok połączenia. Prawo do podatkowego rozliczania straty ma wyłącznie podmiot, który stratę taką poniósł.
Spółka twierdziła, że do odliczenia strat z lat ubiegłych nie znajduje zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy. Przepis ten wskazuje, w jakich przypadkach nie uwzględnia się strat przedsiębiorstw przejmowanych. Jest ona zatem przepisem szczególnym. Dla spółki zastosowanie powinien mieć art. 7 ust. 5 ustawy, w takim zakresie, w jakim prawo do odliczenia straty przysługiwało spółce przejmowanej na dzień połączenia.
WSA w Poznaniu oddalił jednak skargę spółki, a rozstrzygnięcie to podtrzymał NSA.
Wyrok jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 29 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2234/10.