Kierownicy jednostek, którzy naruszyli dyscyplinę finansów w zeszłym roku, w większości przypadków nie ponieśli kary. W tym roku, dzięki nowelizacji ustawy, takich sytuacji ma być mniej.
Ze zbiorczego sprawozdania z działalności komisji orzekających I instancji w 2011 r. wynika, że w zeszłym roku 990 osób spośród 1320 obwinionych naruszyło dyscyplinę finansową. Oznacza to, że liczba osób, które popełniły błędy w stosunku do roku 2010, wzrosła o 125. Dotyczy to jedynie spraw rozpatrzonych przez komisje regionalne i resortowe, czyli komisje I instancji.
Surowsze kary dla urzędników za naruszenie dyscypliny finansowej
Surowsze kary dla urzędników za naruszenie dyscypliny finansowej

Zobacz również
Mimo dużej grupy osób, które naruszyły dyscyplinę, karę poniosło jedynie 421 osób, czyli 42,5 proc. Większość – 569 osób (czyli 57,5 proc.) – uniknęła kary, bo komisje odstąpiły od jej wymierzenia. Jest to tendencja, która utrzymuje się od lat. Komisje, decydując o odstąpieniu od kary, uzasadniały m.in., że obwiniony, którym najczęściej jest kierownik jednostki, nie był wcześniej karany, wzorowo wypełniał swoje obowiązki lub popełniony przez niego czyn był nieszkodliwy.

916 osób – było w rejestrze osób, które naruszyły dyscyplinę finansową w 2011 r.

Warto zauważyć, że od 11 lutego 2012 r. obowiązują znowelizowane przepisy ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz.U. z 2005 r. nr 14, poz. 114 z późn. zm.), które mają zmniejszyć liczbę przypadków odstąpienia od wymierzenia kary.
Podobnie jak rok wcześniej najczęściej wymierzaną karą było upomnienie (87,2 proc. ukaranych). Nagany otrzymało 11,2 proc. ukaranych, czyli 47 osób, a karę pieniężną komisje nałożyły na 6 osób. Średnia wysokość takiej kary wyniosła prawie 5,3 tys. zł.
Kierownicy jednostek naruszali przepisy o zamówieniach publicznych (28,8 proc. wszystkich czynów). Ich winą było też to, że nie przeprowadzali lub nie rozliczali inwentaryzacji oraz w sprawozdaniu budżetowym wykazywali dane niezgodne z ewidencją księgową (22 proc.). Często też wydawali publiczne pieniądze bez upoważnienia lub z przekroczeniem jego zakresu (10,5 proc. wszystkich czynów) oraz zaciągali zobowiązania bez upoważnienia (7,2 proc.).