Aby odsetki od kredytu stały się kosztem uzyskania przychodu, musi istnieć związek między firmą podatnika a zaciągniętym w banku zobowiązaniem. Treść umowy podpisanej z instytucją finansową ma dla rozliczeń podatkowych drugorzędne znaczenie.
Przepisy ustaw o podatkach dochodowych, a zatem zarówno ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jak i ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przewidują, że kosztem uzyskania przychodów może być tylko taki wydatek, który służy osiągnięciu przychodów albo też zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów (chyba że mimo spełnienia tego warunku przepisy wyraźnie daną kategorię wydatków wyłączają z kosztów). Przy tym poniesienie tego wydatku – co wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych w sprawach podatkowych – musi być racjonalnie uzasadnione i właściwie udokumentowane.
Na podatniku ciąży obowiązek wykazania przed fiskusem, że istnieje związek między wydatkiem (kosztem) a źródłem uzyskiwania przychodów. Wszystko dlatego, że to podatnik ma korzyść z uwzględniania wydatków w kosztach, polegającą na możliwości zmniejszenia podstawy opodatkowania, a potem i podatku.
Z tego wniosek, że w przypadku zaciągnięcia kredytu, by w ogóle można było mówić o kosztach, podatnik musi umieć wykazać nie tylko na podstawie umowy, że zaciągnął kredyt jako podmiot prowadzący działalność, ale powinien także posiadać dokumenty potwierdzające, że pochodzące z kredytu środki wykorzystał do finansowania działań podejmowanych w ramach tej firmy. W przeciwnym wypadku organy podatkowe mogą w razie kontroli koszty związane z kredytem zakwestionować.
W konsekwencji możliwa jest zarówno taka sytuacja, w której zaciągnięty przez podatnika kredyt konsumpcyjny (a zatem taki, który ze swej natury nie ma związku z działalnością) wykorzystany na potrzeby firmy, wpłynie na wysokość kosztów podatkowych. Jak i taka, w której kredyt udzielony na finansowanie bieżącej działalności, wykorzystany jednak na cele niezwiązane z nią, nie będzie miał znaczenia dla wysokości kosztów.
Rozliczając wydatki związane z kredytem, należy także pamiętać, że spłacane do banku raty kredytu nie stanowią dla podatnika kosztów. Taki koszt mogą stanowić tylko skapitalizowane odsetki od kredytu, a i to dopiero z chwilą, gdy zostały zapłacone. Sam upływ terminu płatności odsetek nie powoduje jeszcze, że ich kwota zaliczana jest do kosztów podatkowych. Możliwe jest to dopiero z chwilą, z którą odsetki zostaną zapłacone.
Druga ważna rzecz dotycząca spłaty kredytów bankowych dotyczy finansowania w tej formie zakupu lub wytworzenia składników majątku firmowego zaliczanych następnie do środków trwałych. Otóż w takim przypadku, odsetki zapłacone do banku do momentu przyjęcia środka trwałego do używania nie mogą być zaliczone do kosztów w dacie ich zapłaty. Zwiększają one bowiem wartość początkową środka trwałego i zostaną zaliczone do kosztów przez odpisy amortyzacyjne. Natomiast odsetki zapłacone od chwili przyjęcia środka trwałego do używania nie są już z nim związane i mogą być zaliczane do kosztów z chwilą ich faktycznej zapłaty.
Wydatek będzie kosztem po spełnieniu warunków

Musi pozostawać w związku z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.
● Nie będzie go na liście nieuznawanych za koszty.
● Będzie właściwie udokumentowany.

Michał Klepaczko