Zgodnie z ogólnie znanym przysłowiem pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. Warto jednak pamiętać o tym, że pomimo oczywistych korzyści wynikających z posiadania czworonoga, wiążą się z tym również różnego rodzaju obowiązki, także podatkowe. To czy poniesiemy opłatę od posiadanego psa zależy od gminy. Również jej wysokość i termin płatności różni się w poszczególnych gminach.

Posiadanie psa to duża odpowiedzialność. Oczywistym jest, że o domowego zwierzaka trzeba dbać, nie wspominając już o czasie, który należy mu poświęcić. Dlatego też decyzja o nabyciu czworonoga powinna być przemyślana. Warto również sprawdzić, czy w gminie nie została wprowadzona opłata od posiadania psów.

Opłata lokalna z tytułu posiadania psów

Dodatkowym zobowiązaniem, o którym należy pamiętać, jest opłata lokalna, pobierana od posiadacza psa. Zgodnie z artykułem 18a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłata od posiadania psów może zostać wprowadzona przez radę gminy. To rady gminy same decydują o tym czy na ich obszarze posiadacze psów zapłacą dodatkową należność. Niezależnie jednak od decyzji gminy niektóre kategorie osób nie muszą się martwić tym dodatkowym zobowiązaniem z uwagi na przewidziane w ustawie zwolnienia.

Wysokość opłaty

e względu na to, że opłata od posiadania psów stanowi opłatę lokalną, określaną przez jednostkę samorządu terytorialnego, jakim jest gmina, jej wartość może się różnić na terenie kraju. Decyzja o jej wysokości należy bowiem do rady gminy, która w formie uchwały ustala ją na rok podatkowy.
Należy w tym miejscu podkreślić, że podlega ona limitowi górnemu, w celu zapobieżenia ustalania zbyt wysokich stawek. Opłaty lokalne stanowią bowiem dochód jednostek terytorialnych. Maksymalna wysokość opłaty za psa, według obwieszczenia Ministra Finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2012 roku wynosi 115,31 zł. W praktyce opłaty te są często o wiele niższe, np. w Gminie Osielsko wynosi ona 45 zł od jednego psa,
w Józefowie 40 zł, w Redzie 72 zł.

Termin zapłaty

To również rada gminy określa w drodze uchwały zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności tej należności. Często zobowiązanie należy uregulować do 31 marca, a w przypadku powstania obowiązku jej uiszczenia po tej dacie, w terminie 14 dni od powstania tego obowiązku. W przypadku powstania lub wygaśnięcia obowiązku uiszczenia opłaty w ciągu roku podatkowego, stawkę roczną zazwyczaj zmniejsza się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w którym nie istniał obowiązek
jej zapłaty. Ale są też inne terminy np. do 30 marca albo do 15 marca, a w przypadku nabycia psa po tym terminie do 15 listopada każdego roku. Trzeba więc sprawdzić w swojej gminie, czy opłata jest wymagana, a jeśli tak, jaka jest jej wysokość, termin i sposób zapłaty.

Osoby niepełnosprawne

Ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Oznacza to, że jeśli jesteś w wymienionej w ustawie grupie to opłaty nie musisz płacić chociaż rada gminy ją wprowadziła. Przede wszystkim należy pamiętać o tym, że opłaty od posiadania psów nie pobiera się od osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zwolnienie to przysługuje w odniesieniu do posiadania jednego psa. Dodatkowo, osoby niepełnosprawne są zwolnione z omawianej opłaty, ale tylko w przypadku posiadania psa asystującego, na przykład psa przewodnika.

Osoby starsze i rolnicy

Ustawa w katalogu zwolnień z opłaty za posiadanie psa nie pominęła osób starszych. Osoby powyżej 65 roku życia, prowadzące samodzielnie gospodarstwo domowe nie muszą wnosić opłaty w przypadku posiadania psa, ale tylko z tytułu jednego zwierzęcia.

W przypadku podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych ustawodawca przewidział zwolnienie z opłaty – z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów. Opłaty za posiadanie dwóch psów nie poniosą natomiast podatnicy podatku rolnego od gospodarstw rolnych.

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

Ze zwolnienia z tej opłaty korzystają także członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli:
­- nie są obywatelami polskimi i
­- nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.



Należy jednakże pamiętać o tym, że warunkiem pozwalającym na skorzystanie z tego zwolnienia jest zasada wzajemności.

Elżbieta Węcławik, Tax Care
Dominik Mędrzycki, księgowy Tax Care