Niemcy i Francja będą miały taki sam CIT od stycznia 2013 r.
Decyzje w sprawie wspólnych regulacji podatkowych muszą być podjęte w Radzie UE jednomyślnie przez wszystkie kraje członkowskie. Dlatego mimo istnienia od 17 lat jednolitego rynku harmonizacja systemów fiskalnych jest słabo zaawansowana. Gdy idzie o podatki pośrednie, dyrektywa 2006/112/WE ustala minimalną (15 proc.) stawkę podstawową VAT. Jednocześnie wprowadza stawkę preferencyjną, która jednak nie może być niższa niż 5 proc. i może być stosowana wyłącznie do towarów społecznie ważnych (np. żywność). Bruksela określa także minimalną wielkość akcyzy na niektóre specyficzne produkty jak papierosy i paliwo.
Odnośnie do podatków bezpośrednich unijne regulacje są skromniejsze. Określają zasady płacenia PIT przez osoby pracujące za granicą oraz CIT dla przedsiębiorstw wykonujących zlecenia za granicą, np. inwestycje budowlane. Cała reszta pozostaje w wyłącznej gestii państw członkowskich.