Przedsiębiorcy zmniejszą obciążenia w podatku od nieruchomości, gdy zaktualizują powierzchnię zajmowaną na prowadzenie działalności.
Przedsiębiorcy zmniejszą obciążenia w podatku od nieruchomości, gdy zaktualizują powierzchnię zajmowaną na prowadzenie działalności.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W przypadku dużych przedsiębiorców koszty roczne podatku mogą sięgać kilkudziesięciu milionów złotych.
Koszt podatku od nieruchomości zależy od wielu czynników. Podatek liczy się w przypadku: gruntów – od ich powierzchni, budynków – od powierzchni użytkowej, budowli – według ich wartości. Zróżnicowane są również stawki w zależności od rodzaju nieruchomości. Z zasady przedsiębiorcy płacą podatek według najwyższych stawek spośród wszystkich zobowiązanych.
Maksymalne stawki podatku od nieruchomości ustala minister finansów. Dr Bogumił Pahl, adiunkt w Katedrze Prawa Finansowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie zwraca uwagę, że rady gmin mogą różnicować wysokość stawek podatku od nieruchomości od budynków, uwzględniając w szczególności takie kryteria, jak lokalizacja, sposób wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków. Organy te mogą też różnicować wysokość stawek podatku od gruntów i budowli.
Jedną z metod optymalizacji podatkowej jest więc wybór takiego miejsca inwestycji, w którym obowiązują stosunkowo niskie stawki. Z takiej metody nie mogą oczywiście skorzystać przedsiębiorcy, którzy już funkcjonują w danej gminie od lat.
Wysokość podatku zależy również od tego, czy firma wykorzystuje budynki oraz od ich stanu technicznego.
Zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn.zm.) jeśli firma posiada budynek, to automatycznie uważa się, że jest on opodatkowany najwyższą stawką, czyli właściwą dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (w 2012 r. stawka maksymalna wynosi 21,94 zł). Dr Rafał Dowgier z Katedry Prawa Podatkowego Uniwersytetu w Białymstoku zwraca uwagę, że z pojęcia gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wyłączono te, które ze względów technicznych nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Chodzi np. o sytuację, gdy budynek grozi zawaleniem. Nie oznacza to jednak, że podatku nie trzeba płacić. Zmniejsza się jedynie stawka. W takim przypadku należy stosować stawkę dla budynków pozostałych (w 2012 r. wynosi maksymalnie 7,36 zł).
Przedsiębiorstwo, które posiada takie budynki, ma więc dwie możliwości. Po pierwsze, powinno wykazać, że nie może korzystać z budynku ze względów technicznych. Po drugie, powinno wyburzyć budynek. W tej sytuacji wygaśnie obowiązek zapłaty podatku.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama